Text of a Tribute paid by Comrade S. K. Senthivel, the new General Secretary of the Sri Lanka Communist Party (Left) at the Commemoration meeting held on 17-12-1989

A Revolutionary Salute

(Text of a Tribute paid by Comrade S. K. Senthivel, the new General Secretary of the Sri Lanka Communist Party (Left) at the Commemoration meeting held on 17-12-1989 at Jaffna Town to mark the passing away of Comrade K. A. Subramaniam, the former General Secretary of the Party.

Comrades Friends

I am delivering this Commemoration Address on behalf of the Party's Central Committee.

The Party's General Secretary, Comrade K. A. Subramaniam, who was loved and respected by all, departed from our midst on 27-11-1989

Comrade Subramaniam (1931-1989) devoted his whole life to working for the country and the oppressed people of this land. He was a noble Communist fighter who conducted his struggles on the lines of Marxism - Leninism. He has set a valuable example to all the communists, the leftists and the progressives of this land by living in accordance with the maxim 'Simple life, hard struggle".

Comrade Subramaniam was born to an orthodox family of farmers in the village of Kollankallady in the Northern Region. After completing his primary and secondary education, he joined the K. K. S. Cement Factory as an Engineering Apprentice. He was 17 then. 

During the early stages of his working life he came into contact with a Communist worker in the factory and was attracted by the Marxist Philosophy, Consequently he began to participate in Trade Union activities which were based on the tenets of Communism. Enraged by this, the Factory Administration, which included white bosses, dismissed him. Not worried one bit by the loss of his job, he began to study Marxism more deeply and resolved to serve the people on the basis of Communism.

ln 1951 he joined the Communist Youth Movement and thereafter became a member of the Ceylon Communist Party. As a young Communist, aged 22, the first struggle Comrade Maniam participated in was the island - wide Hartal of 1953. The Hartal which was jointly led by the Communist Party and other left parties, was a great success in the North too and paved the way for the emergence of a class consciousness and a sense of unity embracing the whole island. Comrade Maniam who was inspired by the revolutionary fervour roused by the Hartal, and who was in close touch with the then leaders who guided the Communist Movement in the North leaders like M. Karthigesan, Dr. S. V. Seeniwasagam. Pon. Kandiah, A. Vaithilingam and M. C. Subramaniam became a full - time party worker. At the beginning, he was appointed to be in - charge of party work in the K. K. S. Electorate and was based in Chunnakam. During this period, the Trade Union in the K. K. S. Factory was built up amidst great difficulties and severe challenges. Trade Union struggles began gradually to make headway, Comrade Maniam worked hard to build up the Party outside the Factory and to establish youth organisations affiliated to the Party Maniam's weighty labours bore fruit: during this period several intellectuals teachers, students and government servants were drawn towards Communism.

In 1956, as a result of S. W. R. D. Bandaranayake's coming to power, some progressive measures were taken: one such measure was the takeover of schools. The Catholic hierarchy and Tamil reactionaries joined hands to launch counter measures. At this juncture, the Communist Party had to launch a strong campaign in support of the take over The people supported this campaign, Comrade Subramaniam mobilised youths in support of this campaign and was in the forefront of the campaign.

In the latter half of the 1950s, he was chosen a member of the Party's Northern Regional Committee and became the Regional Secretary of the Northern Region Communist Youth Movements

He used all his skills and talents to build up the Youth Movement as a strong force both politically and organisationally. 1n 1963, the depressed caste living in Neervely, were brutally assaulted and caste fanatics set fire to their houses. The Youth Movement staged a protest march in Jaffna Town and collected funds for the affected people. Dr. S. V. Seenivasagam led the protest march and chaired the public Meeting held to condemn this brutality. Comrade Maniam was in the forefront of this protest campaign. This was a fore - runner of the later struggles against caste oppression.

In 1963 - 1964, the Ceylon Communist Party split as a result of the ideological struggle waged both nationally and internationally. At that time Comrade Maniam lined up with the revolutionary forces which were guided by Marxist-Leninist - Mao Zedong Thought. Through this ideological struggle he resolved to take forward the revolutionary struggle based on a revolutionary party.

After 1964, while being one of the leading members of the Revolutionary Communist Party, he led the struggle against wrong ideas and practices both within and outside the Party. He joined with other sincere Commuists in the Party to oppose those who spouted revolutionary textbook slogans while, in practice, they possessed a bourgeoi's parliamentary outlook, In these struggles, he adopted a balanced, ideological stand. At the same time he stressed that as the Party was the Party of the oppressed classes it should launch mass struggles centered on their most pressing problems. He took the lead in getting resolutions to this effect passed in the Party. These resulted in the mass upsurge on 21st October 1966 at Chunnakam. Comrade Maniam led the upsurge and was one of those principally responsible for guiding and taking forward the struggles.

Following this upsurge, Comrade Maniam rendered invaluable service to the Party and the people by providing a correct and balanced leadership to mass struggles which combined both struggles within and outside the confines of the law. The broad united front he helped build up to fight untouchability and the principles, practices and strategy he helped to formulate for this mass organisation will go down in history and will never be forgotten by the people. The historic victories of the people at Chankanai - Nitchamam, Maviddapuram, Madduvil - Manthuvil, Karaveddy - Kanpolai were mainly due to Comrade Maniam's guidance which combined practical realism and a balanced ideological outlook.

Comrade Maniam was quite clear in his mind that the Communist Party should fight not only caste oppression but should also spearhead struggles in other spheres, and he acted accordingly. In the period 1964 to 1971 Comrade Maniam was in the fore front of Trade Union struggles, farmers struggles the youth movement and the anti-imperialist struggle: all these activities were centred round the Party and the youth movement The climax of these activities was reached in 1969 when the UNP Government banned the May Day Meeting. Maniam organised a mass procession to protest the ban. He was brutally assaulted by the Police and received bleeding injuries. Through this struggle he shone forth as an exemplary Communist manifesting the revolutionary fervor courage dedication and self - sacrifice characteristic of Communist militants.

In the history of the left movement in Sri Lanka on several occasions Communist leaders have slipped up due to political and economic circumstances, deviated from their ideals and became inactive. As result, the enemies of the left and Communist Movement used these lapses as a trump card against the left movement. 

But Comrade Maniam, till he breathed his last, lived as a Communist both in word and deed this is the legacy he has bequeathed to today's younger generation and the future generation.

In the 1970s, Comrade Maniam played a decisive role in the struggle against Wrong ideologies and practices within the party. At a time when in defining the stages of the revolution in Sri Lanka and in the formation of an united front in the new democratic revolutionary stage, dogmatism and sectarianism held sway within the Party, Comrade Subramaniam waged a disciplined, ideological struggle, within the party, against these trends. But at no stage did he from clandestine groups within the Party or violate the rules of the organisation. Even when the waged ideological struggles based on principles, he abided by the decision of the majority.

After 1964, when several hundreds of members and carders who had joined the Party because it was a revolutionary party became dissatisfied with the Party leadership and began to quit the Party and became isolated individuals Maniam joined the other comrades who decided to stay in the party and were confident that they could build up the Party anew, on the correct lines.

Comrade Subramaniam and the other comrades who continued to stay in the Party which had N. Sanmugathasan as its General Secretary, were forced to change their position in 1978, at a special Party Conference which was summoned in the middle of 1978, though a full report incorporating correct ideological, political and organisational standpoints was presented under the leadership of Comrade Maniam and debated, the report was not accepted and arbitrary decisions – were taken. In this background, Party members who had assembled from various parts of the island decided to form a separate party. Comrade Maniam accepted the proposal whole-heartedly and came forward to implement it resolutely.

On 3rd July, l978 a Conference of Party members was held at Jaffna. At that Conference it was resolved that the new party should be named Sri Lanka Communist Party (left), and till a Party Congress was held, and interim Organizing Committee was chosen by the Conference, Comrade Maniam was elected Secretary of the Committee. Comrade Maniam deployed all his skills to build up the Party as a strong organisation and to make it take root among the working people.

From the time the new party was formed in 1978 till the early part of 1984, through criticism and self-criticism, the faults of the past were weeded out and the path was laid for the ideological, political and organisational consolidation of the party. From the bottom upwards, the principle of democratic centralism was adhered to. Dogmatism, sectarianism, extremism and all the principles and practices which were rooted in a non-dialectical outlook were criticised and rejected. Guidelines for the assessment of united fronts were laid down. As for the national question, sterile positions were rejected and a clear standpoint formulated. The national and international situations were reviewed and correct principles corresponding to contemporary reality were adopted. It was on this basis that the first National Congress of the Sri Lanka Communist Party (left) was held on 2nd and 3rd September, 1984. The Central Committee elected at this Congress chose Comrade Maniam as the General Secretary. Till his death he functioned in that capacity in a worthy manner that instilled confidence in the Party and the people.

Comrade Maniam played the central role in formulating the Party's standpoint on the national question. The sterile standpoints adopted by the old party with regard to the Tamils as a nation and the right of self-determination were rejected and a principled, balanced approach incorporating a long-term view was adopted. Comrade Maniam emphasised that the national question could not be solved on a hurried petit bourgeois basis and that the demand for separation was impracticable. At the same time he did not fail to stress, that a resolute struggle against majority chauvinism was inseparable from the national liberation struggle. 

Through the Party s Central Committee he repeatedly stressed that military activities would not provide an interim solution to the ethnic problem and urged the need for an equitable political solution based on tripartite talks (the Tamil militants, the Sri Lankan State and India).

After 1983, when Sri Lanka's ethnic problem became complicated in various ways, and when India from being a non-partisan, friendly neighbour tried to establish its regional hegemony using the ethnic problem as a tool, Comrade Maniam very strongly opposed India. He emphasized the need for all patriotic, democratic forces to unite resolutely oppose India's hegemonism and safeguard our country's independence and sovereignty. Comrade Maniam who instilled into the minds of the party members the conviction that they should be ready to make any sacrifice for the sake of the nation, the people's welfare and the liberation of the working masses, firmly believed that it was meaningless to mouth empty slogans or prize hollow honours.

Today, the people of this country, including the Tamils, are experiencing untold mesery. Through the party, Maniam stressed the need for an alternative government which could provide a minimum solution, it's on this basis that he supported the candidature of Mrs. Srima Bandaranaike the candidate of the popular, democratic forces at the last Presidential Election and played a major role in her Jaffna campaign. Through this, the wav Communist paved for the unity of and mutual understanding between the progressive, democratic, patriotic forces.

Comrade Subramaniam had a very high regard for proletarian internationalism. He worked eagerly to foster, the ties and links between Communist fraternal parties, Comrade Maniam who always stressed the necessity for our Party to have honest links with the Chinese Communist Party and Socialist China clear sightedly strove to establish ties with other fraternal parties and socialist countries. In 1963, 1967, 1975 and 1979 he visited the People's Republic of China, and in 1967 he visited the Albania as a member of party, youth movement and trade union delegations which undertook goodwill missions to these countries.

Comrade Subramaniam helped to bring out Party newspapers like the “Sempathahai' , ' Red Banner' and 'Puthiya Boomi’ and advise which helped to win these papers the esteem of the people, and contributed to their growth. Eis guidance and ad vice greatly benefited the functioning of the Thesiya Kalai Illakiya Peravai and its organ “Thayakam” which readered worthy service to the cause of art and literature.

Comrade Maniam was a resolute Communist militant and a worthy leader. At the same time, outside the party, he had several friends among the progressive, democratic patriotic forces, whom he respected he gave considered advice on how best to use the talents and skills of learned men, educationists, artists, writers and intellectuals for the liberation of the people and social change.

Comrades Friends

Comrade Subramaniam dedicated his life to work for the welfare of the country and the liberation of the oppressed people.

The Central Committee of the Sri Lanka Communist Party left) declares, with a sense of inner satisfaction, that Comrade Maniam was a worthy Communist Leader who self-effacingly poured all his talents into service for the people. The Party dips its red flag to pay a revolutionary tribute to a selfless Comrade who has passed away

The central Committee and the Party firmly resolve to carry forward, despite all obstacles, the revolutionary legacy left behind by Comrade Maniam through his life and guidance and to safeguard the rich experiences garnered on the basis of Marxist-Leninist - Mao - Tse Tung Thought.

The Central Committee conveys its sympathies and Condolences to Comrade Maniam's wife Valliammai and the children Sathiyarajan, Sathiamalar and Satheakeerthy who shared the trials, tribulations and triumphs of Comrade Subramaniam and made it possible for him to lead, both in word and deed, the life of a Communist militant and leader and thus serve both the Party and the people.

CENTRAL COMITTEE 

Sri Lanka Communist Party (Left)

15/1, Power House Road,

Jaffna, Sri Lanka.

17 December 1989.

Letter from Radio Peking Tamil Service சீனாவிலிருந்து தோழர் மாதகல் வ. கந்தசாமி அவர்கள் திருமதி. வள்ளியம்மை சுப்பிரமணியத்துக்கு எழுதிய கடிதம்

சீனாவிலிருந்து தோழர் மாதகல் வ. கந்தசாமி அவர்கள்  திருமதி. வள்ளியம்மை சுப்பிரமணியத்துக்கு எழுதிய கடிதம்

பெய்ஜிங்

15-12-1989

பெரும் மதிப்புக்கும் பேரன்புக்கும் உரிய ஆசிரியை அவர்களுக்கு,

இன்று காலை கிடைத்த கரந்தன்கொல்லை தோட்டத்தை சேர்ந்த நண்பர் கணேஷ் அவர்களின் கடிதம் எனக்கு இந்த அதிர்ச்சி தரும் செய்தியை தெரிவித்தது.

மகன் கீர்த்தி அவருக்கு தொலைபேசி மூலம் அறிவித்ததாகவும் உடனே விரைந்து வந்ததால் சடலம் யாழ்ப்பாணம் எடுத்துச் செல்ல முன் தரிசித்ததாகவும் எழுதியிருந்தார் ,

என்னை பொறுத்தவரையில், சுமார் 40 ஆண்டுகளாக கம்யூனிஸ்ட் இயக்கத்துக்கு உழைத்து வந்த கதிர் ஒன்று மறைந்துவிட்டது. கடமை வீரர் ஒருவர் கண்ணயர்ந்து விட்டார். அவருக்கு இணையாக வேலை செய்த, வேலை செய்யக்கூடிய ஒரு கடமை ஊழியரை எதிர்காலத்தில் கண்டுகொள்வது சாத்தியமல்ல. சுருங்கச்சொன்னால் சகாப்தம் ஒன்று மறைந்து விட்டது.  அவரைப்போல யார் அந்த இயக்கத்தை முன்னெடுத்துச் செல்ல உள்ளார் ? என்ற கேள்விக்குறியை விட்டுத்தான் தான் அவர் சென்றுள்ளார் .

அவருடனே 1954ஆம் ஆண்டு முதல் பழகி வந்தேன். 60ஆம் ஆண்டுகளின் ஆரம்பத்தில் தங்களை திருமணம் செய்த அந்த நாட்களும் எனது நினைவுக்கு வருகின்றன. ஆரம்பகாலத்தில் நாங்கள் இருவரும் சக தோழர்கள் ஆகவே பழகி வந்தோம். பின்னர் தனது உழைப்பு திறமை திறமையினாலும், உன்னத பழக்கவழக்கங்களிலும் அவர் உயர்ந்து தலைவனாகி விட்டார்.  அவருடைய தலைமையில் நிகழ்ந்த இயக்கங்கள் சோடை போனது கிடையாது. அவரது அஞ்சா நெஞ்சமும் அயராத உழைப்பும், என்றென்றைக்கும்  கூரத் தக்கவை. இங்கு புறப்பட்டு வருவதற்கு முன் அவரை சந்திக்க முயன்று தோற்று விட்டேன். இருந்தும், ஒரு மாதத்துக்கு முன் அவர் அனுப்பிய நூல், பத்திரிகை, கடிதங்கள் தான் கடைசி நினைவு சின்னங்களாக என் கைகளில் உள்ளன. அவை ஞாபகார்த்த களஞ்சியங்களாக கருதி என்று பேணி வருவேன். கடைசியாக கண்டு விட்டு வரவில்லையே என்ற ஏக்கம் ஒன்று  இருக்கத்தான் செய்கிறது!.  கொடுத்து வைத்தது அவ்வளவுதான்!. 

அவருடைய இலட்சியத்துக்காக அல்லும் பகலும் உழைத்து வந்த உங்கள் போன்றவர்கள் மிக சிலரை தான் நான் கண்டிருக்கிறேன். எங்களுக்கு அந்த பாக்கியம் இல்லாததால், இயக்கங்களுடன் சங்கமமாகி உழைக்க இயலவில்லை. உங்களுடைய உதவியும், ஒத்தாசையும் நூற்றுக்கு நூறு கிடைத்தமையால் தான், அவர் கீர்த்தி பிரகாசத்துடன் தனது லட்சியப் பாதையில் நடை பீடு நடை போட்டு முன்னேற முடிந்தது. அவருடைய இழப்பு தங்களுக்கு ஈடு செய்ய முடியாதது தான். ஆனால் சமூகத்துக்கும், இயக்கத்துக்கும் அது பேரிழப்பாகும். இதை எண்ணி சற்று மன ஆறுதல் அடைவீர்கள் என எண்ணுகிறேன்.

அவர் நோய்வாய்ப்பட்டு இருந்தாலும் இவ்வளவு  …….  நினைக்கவில்லை. இங்கிருந்தும் பல விஷயங்களில் அவரது ஆலோசனைகளை கேட்க எண்ணியிருந்தேன். சில காரியங்களை அவர் நாட்டிலிருந்து நடத்தி, அயல்மொழி பதிப்பகத்தின் தமிழ் பிரிவை மீண்டும் திறக்க உதவுவார் என எண்ணிய எண்ணத்திலும் மண் விழுந்து விட்டது என நினைக்க நினைக்க வேதனையாக உள்ளது. எனினும் தவிர்க்க முடியாதபடி நிகழும் ஒன்றை விரும்பியோ விரும்பாமலோ நாம் எல்லோரும் ஏற்றுத்தான் ஆகவேண்டும் அப்படி ஏற்பட்ட அகால மரணத்தை மறைவை மறைவால் ஏற்படும் துன்பத்தை மறப்பதற்கும் அவரை நினைவு கூர்வதற்கும் அவர் விட்டுச்சென்றவற்றை தொடர்வதற்கும் கடைசியாக தங்களுக்கும் தங்கள் 3 சத்தியங்களுக்கும் , மருமகன் ரவிக்கும் , தங்கள் பேரப்பிள்ளைக்கும் எனது ஆழ்ந்த அனுதாபத்தை தெரிவித்துக் கொள்கிறேன். கே ஏ அவர்கள் சாதனைகள் என்றும் நிலைத்திருக்கும் வணக்கம் 

மாதகல் கந்தசாமி

Memory of K.A.Subramaniam speeches video

1931-1989 Memory of K.A.Subramaniam

கே.ஏ.சுப்பிரமணியம் அவர்களின் மரண நிகழ்வு 1989 காணொளிகள் தோழர் சி.கா. செந்திவேல், தோழர் சு.வே.சீனிவாசகம்,  தோழர் தவராசா, தோழர் சூடாமணி

கே.ஏ.சுப்பிரமணியம் அவர்களின் மரண நிகழ்வு 1989 காணொளிகள் தோழர் சி.கா. செந்திவேல், தோழர் சு.வே.சீனிவாசகம், தோழர் தவராசா, தோழர் சூடாமணி

Farewell Video of K. A. Subramaniam கே ஏ சுப்பிரமணியம் 1989 விடைபெறுகிறேன் ... காணொளி

The Last Editorial for Art and Literary., August 1989, By K.A. Subramaniam

The Last Editorial for Art and Literary., August 1989, By K.A. Subramaniam 

சுதந்திரம்! புதிய ஜனநாயகம்! சுபீட்ச வாழ்வு!

இதழ் 20 1989 ஒகஸ்ற் - செப்ரெம்பர்




Freedom! New
Democracy! Prosperous life!

Magazine 20 August
1989 - September

 

New democracy

New culture

Let's fight for a
new life!

 

Homeland is
overjoyed at the unveiling of the twentieth issue. The magazine expands with
the pride of having published twenty magazines despite unlimited restrictions.

 

Not only are
direct barriers to literary prosperity extinguished; Some of the limitations
set by the people themselves can be a hindrance. Contemporary socio-economic
and political activities are set to limit people within such limits.

 

The obligation to
pave the way for the extermination of such beasts, which are locked up by
external forces and by the people themselves, has the power to benefit the
people. Literary - Art literary movements, can not deviate from this
obligation.

 

The motherland has
continued to fulfill this historic task of its own. From the outset, the
homeland emphasized the need for a broad united front to defend the nation's
independence, sovereignty and to build a new democratic culture. In its
twentieth track, Homeland emphasizes the need for united action for any crisis
facing the people.

 

In general, the
relatively dominant social outlook among Sri Lankan Tamil writers, despite
having different worldviews, has been arguably a good feature; In more than
half a dozen Sri Lankan Tamil magazines published today, we find works
depicting contemporary life. At the same time, it is necessary to emphasize the
broad unity of all, based on the interests of the people. Although not
explicitly emphasized so far, not all of them have ever commented against this
principle.

 

Sri Lankan Tamil
magazines are united on another point. Nothing was released in due course.
Homeland Twentieth Magazine should have arrived at least three months ago No
need to explain because everyone knows the reason for the delay.

 

The Homeland still
promotes the bi-monthly issue of a magazine. Continuing obstacles must lead.
The motherland will continue its work for our own cultural development despite
any difficulties.

 

Let us fight
together for a new democracy, a new culture, a new life!

K.A.Subramaniam on behalf of the Homeland Editorial Board.  21-Aug-1989

புதிய ஜனநாயகம்
புதிய பண்பாடு
புதிய வாழ்வுக்காக போராடுவோம்!
இருபதாவது இதழை மொட்டவிழ்ப்பதில் தாயகம் மட்டற்ற மகிழ்வடைகிறது.

அளவற்ற தடைகளை மீறி இருபது இதழ்கள் வெளிவந்த பெருமிதத்துடன் இந்த இதழ் விரிகிறது.

இலக்கியச் செழுமைக்கு நேரடித் தடைகள் மட்டும் அணைபோடுவதில்லை; மக்கள் தாமே வகுத்துக் கொண்ட சில வரம்புகளும் இடையூறாக ஆவதுண்டு. மக்களை அத்தகைய வரம்புக்குள் அடைப்பதாய் சமகால சமூக பொருளாதார அரசியல் செயற்பாடுகள் அமைவதுண்டு.

புறச்சக்திகளும், மக்கள் தமக்குத் தாமேயும் பூட்டிக்கொண்ட இத்தகைய விலங்குகளை தகர்த்தெறியும் மார்க்கத்தை வகுக்கும் கடப்பாடு மக்கள் நலன் விரும்பும் சக்திகட்குண்டு. இலக்கியவாதிகள் - கலை இலக்கிய இயக்கங்கள், இந்தக் கடமையிலிருந்து விலகிக் கொள்ள முடியாது.

தாயகம் தனக்குரிய இந்த வரலாற்றுப் பணியை தொடர்ந்து நிறைவேற்றி வந்திருக்கிறது. தேசத்தின் சுதந்திரம் இறைமையைப் பாதுகாக்கவும் - புதிய ஜனநாயக கலாச்சாரத்தைக் கட்டியெழுப்பவும், பரந்த ஐக்கிய முன்னணி அவசியம் என தாயகம் ஆரம்பம் முதல் வலியுறுத்தி வந்தது. மக்கள் எதிர்கொள்ளும் எத்தகைய நெருக்கடிகளுக்கும் ஐக்கியப்பட்ட செயல் முறைகளின் அவசியத்தையே தாயகம் தனது இருபதாவது சுவட்டிலும் அழுத்திக் கூறுகிறது.

பொதுவாகவே, வெவ்வேறு உலகக் கண்ணோட்டங்களை கொண்டிருந்தாலும் இலங்கைத் தமிழ் எழுத்தாளர்களிடம் ஒப்பீட்டு ரீதியில் சமூகப்பார்வை மேலோங்கிக் காணப்படுவது விதந்துரைக்கத்தக்க நல்ல அம்சமாக இருந்து வந்துள்ளது; இன்றும் வெளிவரும் அரை டசினுக்கு மேலான இலங்கைத் தமிழ் சஞ்சிகைகளில், சமகால வாழ்வைச் சித்தரிக்கும் படைப்புக்களையே காண்கிறோம். கூடவே, மக்கள் நலனை அடிப்படையாகக் கொண்டு, அவையனைத்தும் பரந்து பட்ட ஐக்கியத்தை வலியுறுத்துவது அவசியமாகும். வெளிப்படையாக இதுவரை வலியுறுத்தி வரவில்லை யென்றாலும் அவையனைத்தும் இந்தக்கோட்பாட்டுக்கு விரோதமாக ஒருபோதும் கருத்துத் தெரிவித்ததில்லை.

இன்னுமொரு விடயத்திலும் இலங்கைத் தமிழ் சஞ்சிகைகள் ஒற்றுமையுடையன. குறித்த காலத்தில் எவையும் வெளிவரமுடியவில்லை. தாயகம் இருபதாவது இதழ் குறைந்தது மூன்று மாதங்களுக்கு முன் வந்திருக்க வேண்டியது காலதாமதமானதற்கான காரணத்தை அனைவரும் அறிவர் என்பதால் விளக்க வேண்டியதில்லை.

இப்போதும் தாயகம் இருமாதம் ஒரு இதழ் தவறாது வெளிவரவேண்டும் என பிரதிக்ஞை செய்கிறது. தொடரும் தடைகள் வழிவிட வேண்டும். எமது சொந்தப் பண்பாட்டு விருத்திக்கு தாயகம் எந்தக் கஷ்டங்களையும் தாங்கித் தன் பணி தொடரும்.
புதிய ஜனநாயகம், புதிய பண்பாடு, புதிய வாழ்வுக்காக ஒருங்கிணைந்து போராடுவோம்!

தாயகம் ஆசிரியர் குழு சார்பில் கே.ஏ. சுப்பிரமணியம் 21-ஒகஸ்ற்-1989

The last public address by K.A. Subramaniam during the 1989 May Day Rally

May Day Rally Speech in 1989 

 
" If the Premadasa Government has come to negotiate with  the Liberation Tigers (LTTE)  , we can understand that what we have already said is 'true'. We accept negotiation  . At the same time it can become a bouquet  . It must truly pave the way for the establishment and preservation of the unity of both races that can live in freedom and sovereignty in our country.  A suitable way must be set up to create and  preserve unity . For everything in advance , 'Veliyoya' separate district in the setup should be abandoned. The Eastern Province by popular vote, temporarily stopped  ,  even completely abandon the Ceylon Communist Party, the Left insisted stands  . That 's the decent thing to do , and it should end there.  The institutions  , the people and the confidence returns . Mutually  dialogue that will treat the situation      stronger and the only form  . Based on Sri Lankan government's discretion or the Indian government's discretion   ,  unilateral decisions established, or arbitrary decisions  ,  and the weapons, would not bring peace to our land . This is our position.  "

"பிரேமதாசா அரசு, விடுதலைப் புலிகளுடன் பேச்சுவார்த்தைக்கு வந்திருக்கிறதென்றால் ,நாம் ஏற்கனவே கூறிய உண்மை "உண்மைதான்' என்பதை   விளங்கிக் கொள்ள முடியும் .நாம் பேச்சுவார்த்தையை ஏற்றுக்கொள்கிறோம் .அதேநேரம் அது பூச்சண்டியாக அமையக்கூடும் .அது உண்மையாக இரு இனங்களும் ,எமது நாட்டில்  சுதந்திரத்துடனும்,  இறையான்மையுடனும் வாழக்கூடியதான ஒற்றுமையை ஏற்படுத்துவதற்கும், பாதுகாப்பதற்கும்  ஏற்ற வழி அமைக்கப்படவேண்டும். அதற்க்கு முன்பாகவே, வெலியோயா தனி மாவட்டமாக அமைப்பதைக் கைவிடவேண்டும்.அத்தோடு கிழக்கு மாகாணத்தில் சர்வஜன வாக்கெடுப்பை தற்காலிகமாக நிறுத்தி , ஏன் முற்றாகவே கைவிடவேண்டும் என்று இலங்கை கம்யூனிஸ்ட் கட்சி இடது வலியுறுத்தி நிற்கிறது . இதன் மூலம் தான் பேச்சுவார்த்தைக்கு போகக் கூடிய ஸ்தாபனங்களுக்கும் ,மக்களுக்கும் நம்பிக்கையைத் தரும்.பரஸ்பரம் விட்டுக்கொடுத்து பேச்சுவார்த்தையை   நடத்தக்கூடிய சூழ்நிலையையும் உருவாகமுடியும் . இதனைவிடுத்து இலங்கை அரசின் விருப்பத்தின் பேரிலோ, இந்திய அரசின் விருப்பத்தின் பேரிலோ , ஒருதலைப்பட்ச முடிவுகளின் பேரிலோ ஏற்படுத்தப்படக்கூடிய தீர்மானங்களும் , முடிவுகளும் , ஆயுதங்களும் எமது தேசத்தில் அமைதியை நிலை நிறுத்த முடியாது . இதுவே எமது நிலைப்பாடாகும் ".-கே ஏ சுப்பிரமணியம் 1989

 " We have opposed India's intervention from the beginning.The people of Sri Lanka have to make some concessions because of the agreement made by the Sri Lankan government. The waiver ,  India combined tripartite dialogue. The Government of Sri Lanka, the Government of India and the other Liberation Organizations should co-operate in these negotiations and co-operate in a concerted effort to reach an end,leaving that and doing choking work on each other would pose a great danger to our country and people. "                   

 “ நாம் இந்தியாவின் தலையீட்டை  ஆரம்பம் தொட்டு எதிர்த்து வந்திருக்கின்றோம். இலங்கை அரசு செய்துகொண்ட ஒப்பந்தம் என்ற காரணத்தினால் , சில  விட்டுக் கொடுப்பை இலங்கை மக்கள் செய்யவேண்டும். அந்த விட்டுக்கொடுப்பு, இந்தியாவையும் இணைத்த முத்தரப்புப் பேச்சுவார்த்தை.  இந்தப் பேச்சுவார்த்தை இலங்கை அரசு, இந்திய அரசு , ஏனைய விடுதலை அமைப்புகள் மூன்றும் ஒன்றுகதைத்து ஒரு முடிவுக்கு வரக்கூடிய வெற்றிகாணக் கூடிய முயற்ச்சிக்கு ஒத்துழைக்க வேண்டும், அதைவிட்டு விட்டு ஒன்றிற்கொன்று கழுத்தறுப்பு வேலைகளை செய்வது, எமது நாட்டிற்கும், மக்களுக்கும் பெரிய ஆபத்தை விளைவிக்கும். "

" You all already know our position on India, but I have to say something again. From its inception, the Communist Party of Sri Lanka, led by  Peter Kenaman and Wickremesinghe, has been warning of 'foreign intervention', even after the split due to the ideological differences, our party follow the same. Political parties and liberation movements in Sri Lanka have failed to heed this. India began its expansion by taking advantage of the 1983  ethnic riots . It is the government of Sri Lanka   who supported  this in the similar manner . The deal was formed .  It's confusing in many ways.  There are certain aspects that can help the liberation  and  future of the Tamil people . However the majority of the issues in the agreement affect not only the Tamil people but all Sri Lankans. We have  to oppose or amend them. "     - K.A. Subramaniam Addressed after the long  hospitalization. Meeting held at  Stanley Road, Jaffna on 1989-05-01

"இந்தியா பற்றிய எமது நிலை ஏற்கனவே நீங்கள் அறிந்ததே , இருந்தும் சிலதை திரும்ப சொல்ல வேண்டும். ஆரம்பம் தொட்டு இலங்கை கம்யூனிஸ்ட் கட்சி பீட்டர் கெனமன், விக்கிரமசிங்க போன்றோர் தலைமையிலும் சரி, பின்னர் கருத்துவேறுபட்டு பிரிந்த  பின் எமது கட்சினரும் சரி 'அந்நிய தலையீடு ' பற்றி எச்சரித்தே வந்திருக்கின்றது . இதனை இலங்கையிலுள்ள அரசியல் கட்சிகள், விடுதலை இயக்கங்கள் கவனத்தில் கொள்ள தவறிவிட்டன. 1983 இனக் கலவரத்தை சாதகமாக்கி இந்திய தன்னுடைய விஸ்தரிப்பை ஆரம்பித்தது. அதனை இலங்கை அரசும் ஆதரிப்பது போன்றே நடந்துகொண்டது. ஒப்பந்தம்  உருவானது . இது பல வகையிலும் குழப்பமான ஒன்றாகவே உள்ளது. சில விஷயங்கள் தமிழ் மக்களின் விடுதலைக்கும் , எதிர்காலத்திற்கும் உதவக்கூடிய சில அம்சங்கள் உள்ளன. ஆனால் ஒப்பந்தத்தில் காணப்படும் பெரும்பான்மையான விடயங்கள் தமிழ் மக்களுக்கு மட்டுமல்ல சகல இலங்கை மக்களையும் பாதிக்கக் கூடியதே . இதனை எதிர்க்க வேண்டும் அல்லது மாற்றியமைக்க வேண்டும்.”  - கே ஏ சுப்பிரமணியம் மருத்துவமனையில் கடும் சுகவீனமுற்று இருந்து வெளிவந்து ,யாழ் / ஸ்டான்லி வீதியில் 1989-05-01  மேதினத்திலன்று...............

From 4 minutes 10 seconds onward....

ஈழநாடு 1989.05.03