Sunday, March 21, 1971

Socialism and the working class. Compromise of left-wing leaders சோசலிசமும் தொழிலாளி வர்க்கமும் . இடதுசாரித் தலைவர்களின்வர்க்க சமரசம்

Socialism and the working class. Compromise of left-wing leaders 
சோசலிசமும் தொழிலாளி வர்க்கமும் . இடதுசாரித் தலைவர்களின் வர்க்க சமரசம் 

தொழிலாளி 1964.06.20


Sunday, March 14, 1971

Khrushchev, the guardian of the colonial system. The clown's policy killed Lumumba. The struggle is the way for liberation காலனி முறையின் காவலன் குருச்சேவ் கோமாளியின் கொள்கை லுமும்பாவை கொன்றது போராட்டமே விடுதலை மார்க்கம்

Khrushchev, the guardian of the colonial system. The clown's policy killed Lumumba. The struggle is the way for  liberation 

காலனி முறையின் காவலன் குருச்சேவ் கோமாளியின் கொள்கை லுமும்பாவை கொன்றது 

போராட்டமே விடுதலை மார்க்கம் 

தொழிலாளி 1964.05.16



Khrushchev, the guardian of the colonial system. The clown's policy killed Lumumba. The struggle is the way for liberation 

The policy of the crony Khrushchev clown of the colonial system killed Lumumba 

The struggle is the only way for liberation

 

Worker 1964.05.16

The policy of the crony Khrushchev clown of the colonial system   killed Lumumba. 


காலனி முறையின் காவலன் குருச்சேவ்  கோமாளியின் கொள்கை லுமும்பாவை கொன்றது. 

The struggle is the only way for liberation 

The next treatment Khrushchev would use to dismantle the colony was disarmament. Bernstein , a revisionist of the Second International, also said that "international treaty and disarmament can uphold equality between nations." Revisionist Kautsky also said that "Western European countries can reduce military spending by doing public works in China, Turkey, and South America, such as railroads, to help develop businesses."

When Lenin criticized the disarmament of that day, he said that the main mistake of their demand for disarmament was to slip away from the material problems of the revolution. Or a new kind of disarming proponents of disarmament! Do you stand for revolution? ” He asked in an article entitled 'War Plan'.

At this point, Khrushchev, who boasted of being Lenin's successor, immersed himself in Lenin's views on the armed revolution. Yet he has brought back to the forefront the reactionary view of the Second International revisionists that the liberation of the colonial people is possible only through disarmament.

"Disarmament means the disarmament of war forces, the elimination of military fanaticism, the elimination of armed interference in the internal affairs of another country, and the complete and final abolition of all forms of colonialism," Khrushchev said.

Not only that, 'disarmament will greatly increase the chances of assisting new countries. Allocating 8-10 percent of the $ 12 billion annually to military spending would help eradicate hunger, disease and illiteracy in the region within 20 years. ”

According to Khrushchev, the people of the oppressed countries did not engage in anti-colonial and liberation struggles, and it seemed as if the imperialists could wait until they were merciful and agree to disarmament, but once the disarmament was over, they would be freed and slaughtered. It is utterly strained, nothing but the original opportunism, and yet waxing and waxing imperialism.

Imperial Instrument United Nations


Khrushchev's next call for the abolition of the colony is to implement it through the United Nations. "Who else but the UN can guide the abolition of colonial rule?" Khrushchev asks.

Today's UN They dominated the former 'League of Nations' just as the imperialists had taken over the council. In reference to this Stalin said that today the world is divided into two camps so that they 'cannot make the alley. One is the imperialist camp and the other is the socialist camp. Imperialism on the verge of death is holding the last trumpet of the 'League of Nations' and trying to save itself by siding with the thieves of other nations. This is a futile effort. Because time and circumstance work against it and in favor of socialism. ”

But the existence of one League of Nations, the old Trinitarian Kautsky said, "represents a great achievement of the ambition for peace, a lever that no other institution can provide for the preservation of peace."

He did not stop with this. 'Today the United States is the most powerful power in the world. He said it was possible to prevent a war within the League of Nations, or work with it.

Today, Khrushchev also describes the United Nations-not accommodating the People Republic of China, home to a quarter of the world's population, as the father of peace. Today he is also promoting that the abolition of colonization can be accomplished with the help of the UN.

'We appeal to this high-level UN body for the rationality and foresight of the West. We appeal to their governments and representatives. Let us agree to the move to end colonial rule and accelerate the natural course of history, ”he told the UN.

But what has the UN really achieved? It helped to liberate the Congo from Belgian imperialism and turn it into a US colony.

It’s good to have a little perspective on this. In the Congo, described as a "repository of global raw materials", Belgium carried out spontaneous exploitation.

Meanwhile, the UK joined. It is rich in all kinds of chemicals, metals such as gold, silver, uranium, cotton, cocoa, coffee, rubber, etc. This has aroused great appetite in the United States. Congo was liberated on June 30, 1960.

But in five days the United States created a state of chaos and prompted the UN to intervene. At this point, a 1959 research report by the U.S. Senate Foreign Relations Committee found that Congo's minerals were helping the U.S.'s industrial and military needs. Therefore, our future relationships must be such as to guarantee the continued availability of these provisions. "

On the pretext of suppressing the Congolese insurgency, Khrushchev also supported the United States, which dreamed of eliminating the colony through the UN for its own needs. At the UN General Assembly on July 13, 1960. Russia joins UN Security Council Voted to send troops to the Congo. Not only that: on July 15, 1960 Khrushchev told Patrice Lumumba by telegram  that " the UN Security Council has taken effective action”. But what happened? Lumumba was murdered. Antoine Gizenga, who came after him, was imprisoned. The Congo escaped from the wolf's mouth and was captured by the tiger. This is how Khrushchev's policy of annihilating the colony through the UN ended.

The United States, still dreaming of building a stronghold in the Mediterranean, has provoked ethnic strife between Turkey and Greece in tiny Cyprus. (The role of the United States in the Sri Lankan ethnic conflict is significant.) President Macarios has also rejected US and British deployment of "peacekeeping forces".

The Cyprus issue was brought to the UN. Russia has failed to abide by its decision to send UN troops to Cyprus. This is Khrushchev's second aid to the United States. Formerly in Congo, today in Cyprus, therefore, the United States has sent PS Gyani , from the American new colony of India, as UNEF Commander-in-Chief. We must not forget that Indian forces also helped the United States in the Congo.

Is this the abolition of colonies by the UN? Or create new colonies for America? Today is a critical time to think about that. Here we recall what Mario de Andrade, the leader of the people's movement for the liberation of Angola (MPLA), said.

"We are fighting today for those political rights that we have failed to achieve in a peaceful way. The gift of the Salazar regime to our demands for peace is to reject freedom and unleash repression. This is forcing the Angolan people to take up arms”.

போராட்டமே விடுதலை மார்க்கம் 

அடுத்து குருஷ்சேவ் காலனியத்தை ஒழிப்பதற்குக் கொடுக்கும் சிகிச்சை ஆயுத ஒழிப்பாகும். இரண்டாவது சர்வதேசியத்தை சேர்ந்த திரிபுவாதி பேர்ன்ஸ்டைனும் ‘சர்வதேசிய உடன்படிக்கை, ஆயுத ஒழிப்பு இவற்றின் மூலம் நாடுகள் மத்தியில் சமத்துவ உரிமைகளை” நிலை நிறுத்த முடியும் என்று கூறினார்.  திரிபுவாதி கவுட்ஸ்கியும், ‘மேற்கு ஐரோப்பிய நாடுகள் இராணுவ செலவினங்களைக் குறைத்துக் கொள்வதால் சீனா, துருக்கி, தென் அமெரிக்கா ஆகிய இடங்களில் புகையிரத வீதிகள் போன்ற பொது வேலைகளைச் செய்து தொழில் அபிவிருத்திக்கும் உதவி செய்ய முடியும்” என்று கூறினார்.

அன்று ஆயுத ஒழிப்பைப் பற்றி விமர்சனம் செய்தபோது லெனின் அவர்கள் ‘ஆயுத ஒழிப்புக்கான கோரிக்கையின் பிரதான தவறு என்னவெனில், புரட்சியின் ஸ்தூலமான பிரச்சினைகளிலிருந்து நழுவப் பார்ப்பதாகும். அல்லது ஆயுத ஒழிப்பின் ஆதரவாளர்கள் ஆயுதமற்ற ஒரு புதியவகையான! புரட்சிக்காக நிற்கிறார்களா?” என்று ‘யுத்தத் திட்டம்” என்ற கட்டுரையில் கேட்டிருக்கிறார்.

இப்படி இருக்கும் பொழுது தன்னை லெனினின் வாரிசாகத் தம்பட்டம் அடிக்கும் குருஷ்சேவ் ஆயுதப் புரட்சி பற்றிய லெனினின் கருத்துக்கு முழுக்குப் போட்டுவிட்டார். இன்னும் காலனி நாட்டு மக்கள் விடுதலை பெறுவது ஆயுத ஒழிப்பினால் சாத்தியம் என்ற இரண்டாவது அகிலத் திரிபுவாதிகளின் பிற்போக்குக் கருத்தை திரும்பவும் அரங்கிற்குக் கொண்டு வந்திருக்கிறார்.

‘ஆயுத ஒழிப்பு என்பதன் அர்த்தம் யுத்த சக்திகளை நிராயுத பாணிகளாக்குவது, இராணுவ வெறியை அகற்றுவது, இன்னொரு நாட்டின் உள் விவகாரங்களில் ஆயுதத் தலையீடு நிகழ்த்துவதை இல்லாமாற் செய்வது, எல்லா வடிவங்களிலுமான காலனியத்தை முற்று முழுதாகவும், இறுதியாகவும் ஒழித்துக் கட்டுவதாகும்” என்று குருஷ்சேவ் கூறியுள்ளார்.

அது மாத்திரமல்ல, ‘ஆயுத ஒழிப்பு புதிதாக அமையும் நாடுகளுக்கு உதவியளிக்கும் வாய்ப்புகளைப் பெரிதும் அதிகரிக்கச் செய்யும். இராணுவச் செலவினங்களுக்கு ஆண்டுதோறும் 12,000 கோடி டாலர்களில் 8-10 வீதத்தை ஒதுக்கினால், அது துன்ப துயரங்களால் வாடும் பிரதேச மக்களின் பசி, நோய், கல்வியின்மை ஆகியவற்றை 20 ஆண்டுகளுக்குள் ஒழித்துக்கட்ட துணை புரியும்” என்றும் கூறினார்.

குருஷ்சேவின் கருத்துப்படி அடக்கி ஒடுக்கப்பட்ட நாடுகளின் மக்கள் காலனிய எதிர்ப்பு, விடுதலைப் போராட்டங்களில் ஈடுபடாமல், ஏகாதிபத்தியவாதிகள் கருணை கூர்ந்து, ஆயுத ஒழிப்புக்கு இணங்கும்வரை காத்திருந்தால் போதும், ஆயுத ஒழிப்பு நிறைவேறியதும் அவர்கள் அடிமை விலங்கை அகற்றி, நேரே கைலாயம் போய்விடலாம் என்பது போலிருக்கிறது. இது முழுக்க முழுக்க திரிபுவாதம், அசல் சந்தர்ப்பவாதம் அன்றி வேறல்ல, இன்னும் ஏகாதிபத்தியத்தையும் பூசி மெழுகுவதாகும்.

ஏகாதிபத்தியக் கருவி ஐக்கிய நாடுகள் சபை

காலனி ஒழிப்புக்கு குருஷ்சேவ் கூறும் அடுத்த மருந்து, ஐக்கிய நாடுகள் சபை மூலம் அதை நிறைவேற்றுவதாகும். ‘காலனி ஆட்சியை ஒழிப்பதற்கு ஐ.நா சபையின்றி வேறு யார் வழிகாட்ட முடியும்?” என்று கேட்கிறார் குருஷ்சேவ்.

இன்று உள்ள ஐ.நா. சபையை எப்படி ஏகாதிபத்தியவாதிகள் கைவசப்படுத்தி இருக்கிறார்களோ, அப்படியே முன்னிருந்த ‘லீக் அப் நேஷன்ஸ்” உம்  அவர்கள் ஆதிக்கத்தில் இருந்தது. இதைக் குறிப்பிடும்போது ஸ்டாலின் அவர்கள் ‘சந்து செய்ய முடியாதபடி இன்று உலகம் இரண்டு முகாங்களாகப் பிரிந்து இருக்கிறது. ஒன்று ஏகாதிபத்திய முகாம், மற்றது சோஷலிச முகாம். மரணப்படுக்கையில் இருக்கும் ஏகாதிபத்தியம் ‘லீக் அப் நேஷன்ஸ்” என்ற கடைசித் துரும்பைப் பிடித்து, இதர நாடுகளின் திருடர்களையும் ஓரணியில் சேர்த்து தன்னைக் காப்பாற்றிக் கொள்ள முயற்சிக்கிறது. இது வீண் முயற்சியாகும். ஏனெனில் காலமும் சூழ்நிலையும் அதற்கு எதிராகவும், சோஷலிஸத்துக்குச் சார்பாகவும் வேலை செய்கின்றன” என்றார்.
ஆனால் பழைய திரிபுவாதி கவுட்ஸ்கி ‘லீக் அப் நேஷன்ஸ் ஒன்று இருப்பதே சமாதான லட்சியத்துக்கு ஒரு மகத்தான சாதனையாகும் சமாதானப் பாதுகாப்பிற்கு வேறெந்த ஸ்தாபனமும் அளிக்க முடியாத நெம்பு கோலை இது பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்றது” என்று கூறினார்.

இத்துடன் நின்று விடவில்லை அவர். ‘இன்று அமெரிக்கா உலகின் மிகப் பலம் வாய்ந்த வல்லரசாகத் திகழ்கிறது. அது ‘லீக்அப் நேஷன்ஸின்” உள்ளே, அல்லது அதனோடு சேர்ந்து வேலை செய்தால் யுத்தத்தைத் தடுப்பது சாத்தியம்”என்று கூறினார்.

இன்று குருஷ்சேவும் அமெரிக்கா கைவசப்படுத்தியுள்ள ஐ.நா.வை, உலகின் நாலில் ஒரு பங்கு மக்கள் வாழும் சீனாவை அங்கத்துவ நாடாக இல்லாத ஐ.நா.வை சமாதானத்தின் பிதாவாக வர்ணித்து வருகிறார். இன்று ஐ.நா.வைக் கொண்டு காலனிய ஒழிப்பை நிறைவேற்றலாம் என்றும் விளம்பரம் செய்து வருகிறார்.

‘இந்த உயர்தர ஐ.நா சபையிலிருந்து மேலை நாடுகளின் பகுத்தறிவுக்கும், தூரதிருஷ்டிக்கும் வேண்டுகோள் விடுக்கிறோம். அவற்றின் அரசாங்கங்களுக்கும், பிரதிநிதிகளுக்கும் வேண்டுகோள் விடுக்கிறோம். காலனிய ஆட்சியை ஒழிக்கும் நடவடிக்கைக்காக நாம் உடன்பட்டு, வரலாற்றின் இயற்கையான போக்கை துரிதப்படுத்துவோமாக” என்று ஐ.நா.விலும் பேசினார்.

ஆனால் ஐ.நா உண்மையில் சாதித்ததென்ன? பெல்ஜிய ஏகாதிபத்தியத்திலிருந்து சுதந்திரமடைந்த காங்கோவை அமெரிக்காவின் காலனியாக மாற்றத் துணை செய்ததன்றி வேறல்ல.

இது பற்றிச் சிறிது கண்ணோடிப் பார்ப்பது நல்லது. ‘உலக மூலப் பொருள்களின் களஞ்சியம்” என்று வர்ணிக்கப்படும் காங்கோவில் பெல்ஜியம் தன்னிச்சைப்படி சுரண்டல் நடத்தி வந்தது.

இடையில் இங்கிலாந்தும் இதிற் சேர்ந்து கொண்டது. அங்கு எல்லாவிதமான ரசாயன மூலப் பொருட்களும், தங்கம், வெள்ளி, உரேனிமயம் போன்ற உலோகங்களும், பருத்தி, கொக்கோ, கோப்பி, றப்பர் முதலியவையும் ஏராளமாக உண்டு. இது அமெரிக்காவுக்கு கைவசப்படுத்த வேண்டுமென்ற பெரும் பசியைக் கிளப்பிவிட்டது. 1960 ஜுன் 30ல் காங்கோ விடுதலையடைந்தது.

ஆனால் ஐந்து நாட்களில் அமெரிக்கா ஒரு குழப்ப நிலையை உண்டாக்கிவிட்டு, ஐ.நா.வைத் தலையிடுமாறு தூண்டியது. இந்த இடத்தில், அமெரிக்க செனட் வெளிவிவகாரக் கமிட்டி 1959ல் வெளியிட்ட ஆராய்ச்சி அறிக்கையில் காங்கோவின் கனிப்பொருள்கள் அமெரிக்காவின் தொழில், இராணுவத் தேவைகளுக்கு உதவியாக இருக்கின்றன. எனவே, இந்த வழங்கல்கள் தொடர்ந்தும் கிடைப்பதை உத்திரவாதம் செய்யக்கூடிய அளவு எமது எதிர்கால உறவுகள் அமையவேண்டும்” என்று கூறியிருந்ததை இங்கு நினைவுபடுத்திக் கொள்ளவேண்டும்.

காங்கோ கிளர்ச்சியை அடக்கும் சாக்குப் போக்கில், அமெரிக்கா தனது தேவைக்காக ஐ.நா மூலம் காலனியத்தை ஒழித்துவிடக் கனவு காணும் குருஷ்சேவும் அமெரிக்காவுக்கு ஆதரவு அளித்தார். 1960 ஜுலை 13ந் தேதி நடந்த ஐ.நா. பந்தோபஸ்து கவுன்சிலில் ரஷியா ஐ.நா. படையை காங்கோவுக்கு அனுப்ப வேண்டும் என்று வாக்களித்தது. அது மாத்திரமல்ல: ஜூலை 15ல் குருஷ்சோவ் ‘ஐ.நா. பந்தோபஸ்து கவுன்சில் பயனுள்ள நடவடிக்கையை எடுத்திருக்கிறது” என்று லுமும்பாவுக்கும் தந்திமூலம் தெரிவித்தார். நடந்தது என்ன? லுமும்பா கொலைசெய்யப்பட்டார். அவருக்கு பின் வந்த கிஸெங்கா சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். காங்கோ ஓநாயின் வாயிலிருந்து தப்பி, புலியிடம் அகப்பட்டுக் கொண்டது. இப்படித்தான் ஐ.நா மூலம் காலனியத்தை ஒழித்துக் கட்டும் குருஷ்சேவின் கொள்கை முடிவடைந்திருக்கிறது.

இன்னும் மத்திய தரைக்கடலில் வலுவிடம் ஒன்றை அமைக்கக் கனவு கண்டுவந்த அமெரிக்கா சின்னஞ் சிறு சைப்பிரஸில் துருக்கி, கிரேக்க மக்களுக்கிடையில் இனக்கலவரத்தைத் தூண்டி விட்டது. (இலங்கை இனக் கலவரத்திலும் அமெரிக்காவின் பங்கு உண்டு என்பது இங்கு சிந்தித்தற்குரியது.) இதை, ஜோர்ஜ் போல் என்ற அமெரிக்க துணைக் காரியதரிசி நிக்கோஸியாவுக்குச் சென்று திரும்பியதும், இனக்கலவரம் தீவிரமடைந்தது நிரூபிக்கின்றது. அத்துடன் அமெரிக்காவும், பிரிட்டனும், ‘சமாதான பாதுகாப்புக்கான படைகளை” அனுப்புவதை ஜனாதிபதி மக்காரியோஸ் நிராகரித்துவிட்டார்.

மேற்படி சைப்பிரஸ் பிரச்சினை ஐ.நாவுக்கு கொண்டுவரப்பட்டது. ஐ.நா படைகள் சைப்பிரஸக்கு அனுப்பும் தீர்மானம் வந்தபோது ரஷ்யா தனது ரத்துரிமையைப் பாவிக்கத் தவறிவிட்டது. இது அமெரிக்காவுக்கு குருஷ்சேவ் செய்த இரண்டாவது உதவி. முன்பு காங்கோவில், இன்று சைப்பிரஸில், எனவே, அமெரிக்காவின் புதிய காலனியான இந்தியாவின், P.S. ஜியானியை ஐ.நா படைத் தளபதியாக அமெரிக்கா அனுப்பியிருக்கின்றது. காங்கோவிலும் இந்தியப் படைகள் அமெரிக்காவுக்கு உதவி செய்ததை நாம் மறந்துவிடக்கூடாது,

இது ஐ.நா மூலம் காலனிகளை ஒழிப்பதா? அல்லது அமெரிக்காவுக்குப் புதிய காலனிகளைப் படைப்பதா? என்று சிந்திக்க வேண்டிய ஒரு நெருக்கடியான கட்டம் இன்று வந்துவிட்டது. இங்கு அங்கோலா விடுதலைக்கான மக்கள் இயக்கத்தின் தலைவர் மரியோ டி அன்ட்ராடே அவர்கள் கூறியதை நினைவூட்டுவோமாக.

‘‘எந்த அரசியல் உரிமைகளை சமாதான வழிகளில் பெறப் பாடுபட்டுத் தோல்வி கண்டோமோ, அந்த உரிமைகளைப் பெற இன்று போராட்டம் தொடுத்திருக்கிறோம். சுதந்திரத்தை நிராகரித்து அடக்குமுறைகளைக் கட்டவிழ்த்து விட்டதுதான் எமது சமாதானக் கோரிக்கைளுக்கு சலஸார் ஆட்சி தந்த பரிசு. இது அங்கோலா மக்களை ஆயுதம் தாங்கிப் போராட நிர்ப்பந்தித்துள்ளது” என்று கூறினார். - கே. ஏ. சுப்பிரமணியம் 1964.05.16

Sunday, March 7, 1971

Colonial system is collapsing .... The revisionists are opposing the liberation wars. Written by K.A. Subramaniam in 1964

சடசடவென சரிகின்றது  காலனி முறை விடுதலை  யுத்தங்களை எதிர்க்கும் திரிபுவாதிகள்   Colonial system is collapsing .... revisionists are opposing the liberation wars


Colonial  system is collapsing .... revisionists are opposing the liberation wars 


Colonial  system is collapsing The revisionists are opposing the liberation wars


The revolutions that erupted in the colonial and semi-colonial countries after the First World War suffered great losses due to the oppression of the imperialists and their henchmen. But they could not extinguish the flames of the war of national liberation after World War II.

So the colonial system began to crumble to the foundations of the system. To date, more than 50 Asian, African, and Latin American nations with a population of 170 million have been freed from colonial slavery. Among them China, North-Vietnam, North-Korea and Cuba followed the path of socialism.

In other countries, the national liberation revolution is beginning to spin like a hurricane. So the imperialist colonialists began to change their tactics and intrigues. They pretended to be good to the colonial powers, made a number of reforms and sought to preserve their interests.

Modern colonial system

However, their nature has not changed. To continue their exploitation, they abandoned the old colonial policy and adopted the new colonial policy. They left their direct rule and exploited the colonial powers by handing them over to the bourgeois classes who did not compromise their interests.

For example, they handed over to the representative of the big bosses and landlordsIndia to Nehru,  and Sri Lanka to the UNP. In a few other places they gave nominal freedom and established their puppet regimes. They enslaved other liberated countries, especially in military alliances with SEATO, Sento, NATO, ANZUS, etc. They set up military bases in those countries and sabotaged their independence.

They are trying to unite a few countries into a federation and keep them under their control. The best examples of this are the British colonial work of Malaysia and the Southern Arabin LeagueThey are exploiting the wealth of those countries by giving them 'aid' with political and economic conditions.
They are still using the UN as a tool to interfere in the internal affairs of many countries and carry out military, economic and cultural occupations there.

Without saying much about these, one can only speculate somewhat on its universality if one hears what the Havana Declaration says about the new colony.

"Latin America is trapped under imperialism far more powerful than the Spanish colonial empire. After World War II, United States (USA) investment crossed the $ 1 billion mark.
Money for the USA is running rampant. $ 4000 per minute, 50 lakh per day, 200 crore per year, 1000 crore per 5 years, for every 1000 dollars that leave us, a corpse is left. $ 1000 per corpse. This is the gift that imperialism gives us is $ 1000 per corpse, 4 corpses per minute. "

American imperialism

This is the essence of the new colony. Its main masterpiece is American imperialism. The Moscow statement said, "Today the United States is the main source of colonial power. The US-led imperialists are constantly making frantic attempts to exploit the old colonial people in new ways and in new forms. The monopoly bosses are trying to maintain their influence over the economies and politics of Asian, African and Latin American countries. ” Therefore, the anti-colonial struggle is an anti-imperialist struggle. There has always been a great difference between Marxist-Leninists and modern revisionists in how to conduct this, whether through revolutionary struggle or peace.

Lenin, a Marxist, claims that the oppressed people and classes must carry out a revolution if they are to liberate themselves completely. Such revolutions are inevitable.
In his book, The War Plan of the Proletarian Revolution, he states that "the history of the 20th century is one of unbridled colonial wars in which unbridled imperialism prevails."
He goes on to say, "Denying the possibility of a national liberation war under imperialism is not only ideologically wrong but also historically erroneous."

Anti-colonial wars and revisionists

Not all the revisionists who lived then and today could directly oppose the anti-colonial wars.
Because they will have to lose the support of the oppressed masses. To that end, they literally supported the oppressed nations and peoples. But on the pretext of opposing the war, they opposed and even opposed the just wars waged by the oppressed people against all wars.

Kautsky, a fanatical member of the Second International, said that the danger posed by imperialism to world peace was minimal. The danger from liberation efforts in the lower countries is great. ”
Today's revisionists, Khrushchev and his entourage, follow the logic of the Second International Tripartite and indirectly liberate the nationalist war, claiming that "even a small territorial war can wreak havoc on world war, and that any war today could turn out to be a non-nuclear war, a destructive nuclear war."
Yet thus, Khrushchev threatens to destroy Noah's ark, our planet.

Even during the Second International some revisionists said that the war of national liberation would turn into an imperialist war, a war in which many imperialists would intervene. Junius (Rosa Luxemburg), for example, put forward this theory when she said, "This argument that every national liberation war will be transformed into an imperialist war is wrong." What is the response to the fact that the Algerian National Liberation Revolution and the Cuban Revolution (many more) did not cause world war?

Cheat for help

Now the modern revisionists have given some methods to solve the problem of colonization. These, too, show blatantly their opposition to national liberation revolutions.
One of them is help. The report of the Central Committee of the Soviet Communist Party, presented during the 22nd Congress, stated that 'the ill effects of colonialism must be eliminated. They need to be helped to grow as fast as they can at the level of economically and culturally developed countries. ”

In this, the leaders of the Soviet Communist Party, who are on the path of separatism, claim that the liberation of the colonial people is not by their liberation struggles but by aid, which is in fact a Marxist perspective beyond Marxism-LeninismDuring his visit to the United States in 1959, Khrushchev said that the funny thing was that the United States' assistance to other countries, which were the stronghold of the colony, would help those countries to stand on their own two feet.
He said, "Both yours and our economic achievements will be admired by all the people of the world who have lagged behind in their economic development for centuries, and who will be able to stand on their own two feet and seek the help of our two superpowers" (1959-9-17). 

This is with the help of the socialist countries, the aid of imperialism provided with political conditions.
Not only balancing, but also aiding other countries with the help of Soviet Communist Party leaders raises suspicions that Khrushchev's word is that the colonial powers can be liberated with the help of the imperialists at the hands of the revisionists.

சடசடவெனச் சரிகின்றது காலனி முறை:
விடுதலை யுத்தங்களை எதிர்க்கும் திரிபுவாதிகள்

முதலாவது உலக யுத்தத்திற்குப் பின் காலனி, அரைக் காலனி நாடுகளில் வெடித்தெழுந்த புரட்சிகள் ஏகாதிபத்தியவாதிகளினதும் அவர்கள் அடிவருடிகளினதும் அடக்குமுறையினால் பெரும் நஷ்டங்களுக்குள்ளாயின. ஆனால் 2வது உலக யுத்தத்திற்குப் பின் தேசிய விடுதலை யுத்தத்தின் சுவாலையை அவர்களால் அணைக்க முடியவில்லை.
எனவே காலனிய அமைப்பு முறை அடித்தளம் வரையில் ஆட்டம் கண்டு சடசட என்று தகர்ந்து விழத் தொடங்கியது. இது வரையில் 170 கோடி மக்களைக் கொண்ட 50க்கு மேற்பட்ட ஆசிய, ஆபிரிக்க, லத்தீன் அமெரிக்க நாடுகள் காலனி அடிமைத்தளையினின்றும் விடுபட்டன. அவற்றில் சீனா, வட-வியட்நாம், வட-கொரியா, கியூபா ஆகியவை சோஷலிஸப் பாதையை மேற்கொண்டன.
இதர நாடுகளிலும் தேசிய விடுதலைப் புரட்சி சூறாவளி போலச் சுழன்றடிக்கத் தொடங்கிற்று. எனவே ஏகாதிபத்திய காலனியவாதிகள் தமது தந்திரங்களையும் சூழ்ச்சிகளையும் மாற்ற ஆரம்பித்தார்கள். காலனி நாடுகளுக்கு நல்லவர்கள் போல நடித்து, சீர்திருத்தங்கள் பலவற்றைச் செய்து, தமது நலன்களைப் பேண முயன்றார்கள்.

நவீன காலனி முறை

என்றாலும், அவர்களுடைய இயல்பு மாறவில்லை. தமது சுரண்டலைத் தொடர்ந்து நீடிக்க, பழைய காலனியக் கொள்கையைக் கைவிட்டு புதிய காலனியக் கொள்கையைக் கடைப்பிடித்தனர். தாம் நேரடியாக ஆட்சி செய்வதை விட்டு, காலனி நாடுகளைத் தமது நலன்களை ஊறுபடுத்தாத பூர்ஷவா வர்க்கங்களிடம் ஒப்படைத்து தமது சுரண்டலை நடத்தினார்கள்.
உதாரணமாக இந்தியாவைப் பெரு நிலப் பிரப்புக்கள், பெருமுதலாளிகளின் பிரதிநிதியான நேருவிடமும், இலங்கையை யூ.என்.பி.யிடமும் ஒப்படைத்தார்கள். இன்னும் சில இடங்களில் பெயரளவுக்குச் சுதந்திரம் கொடுத்து தமது பொம்மை ஆட்சிகளை ஆங்காங்கு நிறுவினார்கள். வேறு விடுதலை பெற்றிருந்த நாடுகளை இராணுவக் கூட்டணிகளில் சிறப்பாக சியாட்டோ, சென்டோ, நேட்டோ, அன்ஸஸ் முதலியவைகளில் சேர்த்து அடிமைப்படுத்தினார்கள். அந்த நாடுகளில் இராணுவத் தளங்களை அமைத்து அவற்றின் சுதந்திரத்துக்கு குந்தகம் விளைவித்தார்கள்.

ஒரு சில நாடுகளை ஒன்று சேர்த்து சமஷ்டி அரசுகளாக இணைத்து, அவற்றை தமது கட்டுப்பாட்டில் மேலும் வைத்துக் கொள்ள முயல்கிறார்கள். இவற்றுக்குப் பிரிட்டிஷாரின் காலனியப் படைப்பான மலேஷியாவும் தெற்கு அராபிய சமஷ்டியும் சிறந்த உதாரணங்களாகத் திகழ்கின்றன. ‘உதவிகள்” என்பவற்றை அரசியல், பொருளாதார நிபந்தனைகளுடன் கொடுத்து அந்நாடுகளின் செல்வாதாரங்களைச் சுரண்டி வருகின்றார்கள்.
இன்னும் ஐ.நா.வைக் கருவியாக்கி பல நாடுகளின் உள் விவகாரங்களில் தலையிட்டு, அங்கெல்லாம் இராணுவ, பொருளாதார, கலாசார ஆக்கிரமிப்புகளை நடத்துகின்றார்கள்.

இவை பற்றி அதிகம் கூறாமல் ஹவானா பிரகடனம் புதிய காலனியம் பற்றிக் கூறுவதைக் கேட்டால், அதன் விஸ்வரூபத்தை ஓரளவு ஊகித்துக் கொள்ள முடியும்.

"லத்தீன் அமெரிக்கா, ஸ்பானிய காலனி சாம்ராஜ்ஜியத்தை விட மிகக் கொடிய பலம் வாய்ந்த ஏகாதிபத்தியத்தின் கீழ் அகப்பட்டிருக்கிறது. இரண்டாவது உலக யுத்தத்திற்குப் பின் அமெரிக்க முதலீடுகள் 1000 கோடி டாலர் எல்லையைக் கடந்து விட்டன. லத்தீன் அமெரிக்கா இயற்கை மூலப் பொருள்களை மலிவாகக் கொடுத்து, உற்பத்திப் பண்டங்களை பெரும் விலைக்கு வாங்குகின்றது. அதே வேளையில் லத்தீன் அமெரிக்காவிலிருந்து
ஐக்கிய அமெரிக்காவுக்கப் பணம் சோனாவாரியாக ஓடிக் கொண்டிருக்கிறது. நிமிஷத்துக்கு 4000 டாலர், நாளுக்கு 50 லட்சம், ஆண்டுக்கு 200 கோடி, 5 வருடத்துக்கு 1000 கோடி, எங்களை விட்டு நீங்கும் ஒவ்வொரு 1000 டாலருக்கும் ஒரு பிணம் விட்டுச் செல்லப்படுகின்றது. ஒரு பிணத்துக்கு 1000 டாலர். இதுதான் ஏகாதிபத்தியம் எமக்களிக்கும் பரிசு பிணம் ஒன்றுக்கு 1000 டாலர், நிமிஷத்துக்கு 4 பிணம்."

அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம்

இதுதான் புதிய காலனியத்தின் விஸ்பரூபம். இதன் பிரதான எஜமானாக விளங்குவது அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியமாகும். இதை மாஸ்கோ அறிக்கை, ‘இன்று காலனி ஆதிக்கத்தின் பிரதான ஆதாரமாக விளங்குவது அமெரிக்கா தான். அமெரிக்காவின் தலைமையிலுள்ள ஏகாதிபத்தியவாதிகள் புதிய வழிகளில், புதிய உருவங்களின் மூலம் பழைய காலனி நாட்டு மக்களைத் தொடர்ந்து சுரண்ட வெறித்தனமான முயற்சிகள் செய்து வருகிறார்கள். ஏகபோக முதலாளிகள் ஆசிய, ஆபிரிக்க, லத்தீன் அமெரிக்க நாடுகளின் பொருளாதாரத்தின் மீதும் அரசியலின் மீதும் தமது செல்வாக்கை நீடித்து வைத்துக் கொள்ள முயற்சிக்கின்றனர்” என்று அழுத்தம் திருத்தமாகக் கூறுகின்றது. எனவே காலனிய எதிர்ப்புப் போராட்டம் ஏகாதிபத்திய எதிர்ப்புப் போராட்டமாகவே விளங்குகின்றது. இதை எப்படி நடத்துவது, புரட்சிப்போராட்டத்தின் மூலமா, அல்லது சமாதானமாகவா என்பதில் மார்க்ஸிஸ-லெனினிஸவாதிகளுக்கும் நவீன திரிபுவாதிகளுக்கும் பெரும் வேறுபாடு எப்பொழுதும் இருந்து வருகின்றது.

மார்க்ஸிஸவாதியான லெனின் அடக்கி ஒடுக்கப்பட்ட மக்களும் வர்க்கங்களும் தம்மைப் பூரணமாக விடுதலை செய்து கொள்ள வேண்டுமானால் புரட்சி நடத்தியே ஆகவேண்டும் என்று கூறுகின்றனர். அப்படிப் புரட்சிகள் நடத்துவதும் தவிர்க்க முடியாதது.
‘இந்த 20-ம் நூற்றாண்டின் வரலாறு, கட்டுப்பாடற்ற ஏகாதிபத்தியம் நிலவும் இந் நூற்றாண்டு காலனி யுத்தங்கள் நிறைந்த ஒன்று” ‘ஏகாதிபத்திய தேசிய விடுதலை யுத்தங்களையும் தோற்றுவிப்பது தவிர்க்க முடியாதது” என்று ‘பாட்டாளி வர்க்கப் புரட்சியின் யுத்தத் திட்டம்” என்ற நூலில் கூறுகிறார்.
தொடர்ந்து, ‘ஏகாதிபத்தியத்தின் கீழ் தேசிய விடுதலை யுத்தம் தோன்றும் சாத்தியப்பாட்டை மறுப்பது சித்தாந்தரீதியில் தவறானது மாத்திரமல்ல, வரலாற்று ரீதியிலும் பிழையானதாகும்” என்றும் கூறுகின்றார்.

காலனி எதிர்ப்பு யுத்தங்களும் திரிபுவாதிகளும்

அன்றும் இன்றும் வாழ்ந்த திரிபுவாதிகள் அனவருக்கும் நேர்முகமாக காலனி எதிர்ப்பு யுத்தங்களை எதிர்க்க முடியவில்லை.
ஏனெனில் அடக்கி ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் ஆதரவை இழந்துவிட வேண்டிவரும். அதற்காகவே, அவர்கள் சொல்லளவில் அடக்கி ஒடுக்கப்பட்ட தேசங்களுக்கும் மக்களுக்கும் ஆதரவு தெரிவித்தார்கள். ஆனால் யுத்தத்தை எதிர்ப்பது என்ற சாக்குப்போக்கில் எல்லா யுத்தங்களையும் அடக்கி ஒடுக்கப்பட்ட மக்கள் நடத்தும் நீதியான யுத்தங்களைக் கூட எதிர்த்தார்கள், எதிர்க்கிறார்கள்.

இரண்டாவது அகிலத்தைச் சேர்ந்த திரிபுவாதியான கவுட்ஸ்கி ‘உலக சமாதானத்துக்கு ஏகாதிபத்தியத்திலிருந்து வரும் ஆபத்து மிகக் குறைவு. கீழ் நாடுகளில் விடுதலைக்கான முயற்சிகளிலிருந்து வரும் ஆபத்து பெரிதாக இருக்கின்றது” என்று கூறினான்.
இன்றைய திரிபுவாதிகளான குருஷேவும் அவர் பரிவாரங்களும், இரண்டாவது அகிலத் திரிபுவாதிகளின் தர்க்கத்தை பின்பற்றி ‘சிறிய பிரதேச யுத்தம் கூட உலக யுத்த மண்டலாக்கினியை உண்டாக்கிவிடும்”, ‘இன்று எந்தவகையான யுத்தமும் அணு ஆயுதமற்ற யுத்தமாகத் தோன்றினாலும், அது அழிவு தரும் அணு ஏவாயுத யுத்தமாக மாறும் சாத்தியப்பாடு உண்டு” என்று கூறி மறைமுகமாக தேசிய விடுதலை யுத்தங்களை எதிர்க்கிறார்கள்.
இன்னும் இதனால், நோவாவின் பேழையை, எமது பூகோளத்தை அழித்து விடுவோம் என்று அச்சுறுத்துகிறார் குருஷ் சேவ்.

இரண்டாவது அகிலத்தின் போதும் சில திரிபுவாதிகள் தேசிய விடுதலை யுத்தம் ஏகாதிபத்திய யுத்தமாக பல ஏகாதிபத்தியர்கள் தலையிடும் யுத்தமாக மாறிவிடும் என்று கூறினார்கள். உதாரணமாக ஜூனியஸ் என்ற பெண் இத்தத்துவத்தை முன்வைத்திருந்தபோது, "ஒவ்வொரு தேசிய விடுதலை யுத்தமும் ஏகாதிபத்திய யுத்தமாக, மாற்றப்பட்டு விடும் என்ற இந்த நியாயம் தவறானது” என்று கூறினார். எனவே குருஷ்சோவின் அச்சுறுத்தல் தவறு, அவர் ஏகாதிபத்தியத்துக்கு தொண்டு செய்ய, அவர்கள் காலனி நலன்களைப் பேண, இத்தகைய யுத்தங்களை எதிர்க்கிறார் என்பது சொல்லாமலே விளங்கும். இன்னும் வரலாற்று ரீதியில் அல்ஜீரிய தேசிய விடுதலைப் புரட்சி, கியூபா புரட்சி (இன்னும் பல) ஆகியவை உலக யுத்தத்தை உண்டாக்கவில்லையே இவற்றுக்கு என்ன பதிலளிக்க உள்ளார்?

உதவி என்ற ஏமாற்று

இனி நவீன திரிபுவாதிகள், காலனி ஒழிப்புப் பிரச்சினையைத் தீர்க்க சில முறைகளையும் கொடுத்திருக்கிறார்கள். இவையும், அவர்கள் தேசிய விடுதலை புரட்சிகளை எதிர்த்து வருவதை அப்பட்டமாகக் காட்டுகின்றன.
அவற்றில் ஒன்று உதவி என்பதாகும். 22-வது காங்கிரஸின் போது சமார்ப்பிக்கப்பட்ட சோவியத் கம்யூனிஸ்ட் கட்சி மத்திய கமிட்டியின் அறிக்கை ‘காலனியாதிக்கத்தின் தீய விளைவுகளைப் போக்க வேண்டும். அவர்கள் பொருளாதார கலாச்சார வளர்ச்சியுள்ள நாடுகளின் மட்டத்திற்கு எவ்வளவு துரிதமாக வளர முடியுமோ அவ்வளவு வேகமாக முன்னேற உதவி அளிக்கப்பட வேண்டும்” என்று கூறுகின்றது.

இதில் திரிபுவாதப் பாதையில் சென்று கொண்டிருக்கும் சோவியத் கம்யூனிஸ்ட் கட்சித் தலைவர்கள், காலனி நாட்டு மக்கள் விடுதலை பெறுவது தமது விடுதலைப் போராட்டங்களால் அல்ல, உதவிகளால் என்பது போலக் கூறுவது உண்மையில் மார்க்ஸிஸ-லெனினிஸத்துக்கு அப்பாற்பட்ட திரிபுவாதக் கண்ணோட்டமாகும். 1959-ம் ஆண்டு குருஷ்சேவ் அமெரிக்காவுக்கு விஜயம் செய்தபோது கூறிய கருத்து இன்னும் வேடிக்கையானது காலனியத்தின் கோட்டையாக விளங்கும் அமெரிக்கா இதர நாடுகளுக்கு அளிக்கும் உதவி அந்த நாடுகளைத் தமது கால்களில் எழுந்திருக்கத் துணைபுரியும் என்று கூறினார்.
‘தமது பொருளாதார வளர்ச்சியில் பல நூற்றாண்டுகள் பின்தங்கியுள்ள நாட்டு மக்கள், தமது கால்களில் விரைவாக எழுந்து நிற்க, நமது இரு வல்லரசுகளின் உதவியை எதிர்பார்க்கும் உலக மக்கள் அனைவராலும் உங்களுடைய, எங்களுடைய பொருளாதார சாதனைகள் இரண்டும் போற்றப்படும்” என்று (1959-9-17) கூறினார். 

இது அரசியல் நிபந்தனைகளோடு அளிக்கப்படும் ஏகாதிபத்தியத்தின் உதவிகளை சோஷலிஸ நாடுகள் அளிக்கும் உதவிகளோடு
சமப்படுத்திக் கூறுவது மாத்திரமன்றி, சோவியத் கம்யூனிஸ்ட் கட்சித் தலைவர்களின் உதவிகளில் இதர நாடுகள் சந்தேகப்பட வேண்டிய நிலையையும் உண்டுபண்ணுகிறது குருஷ்சேவின் வார்த்தை திரிபுவாதிகள் கரத்தில் காலனி நாடுகள் ஏகாதிபத்தியவாதிகளின் உதவியுடன் விடுதலை பெறலாம் போலும். - கே. ஏ. சுப்பிரமணியம் 1964.05.09

Friday, March 5, 1971

An incident in China ... during the trip in 1963. Written by K.A. Subramaniam

Comrade Subramaniam seen with Comrade Chen Yi  during his trip with Comrade D.B. Alwis to the People's Republic of China in 1963.  Comrade Chen Yi  was the vice premier from 1954 to 1972 and foreign minister from 1958 to 1972 and president of the China Foreign Affairs University from 1961 to 1969. https://en.wikipedia.org/wiki/Chen_Yi_(marshal)



சீனாவில் ஒரு சம்பவம் ...... கே.ஏ. சுப்பிரமணியம்


(செயலாளர் கம்யூனிஸ்ட் மற்றும் முற்போக்கு வாலிபர் சங்கம் யாழ் பிரதேச கிளை) 

சீனப்புரட்சி தினத்தையொட்டி ‘தொழிலாளி’ விசேஷச மலராக வெளிவருகிறது. அதற்கு ஒரு கட்டுரை வேண்டும் என கேட்டுக் கொள்ளப்பட்டேன். நான் சீனாவில் கண்ட, தெரிந்து கொண்ட விஷயங்கள்-பெற்ற அனுபவங்கள் எவ்வளவோ. எல்லாவற்றையும் இக்கட்டுரையில் சுருக்கிக் கொள்ள முடியாது. முடிந்தவரை என் அனுபவங்களை தொடர்ந்து எழுத முடிவு செய்துள்ளேன். இக்கட்டுரையில் ஒரே ஒரு சம்பவத்தை மட்டுமே எழுதுகிறேன்.

சீனாவைப் பற்றிய பேச்சு இன்று உலகில் உச்சகட்டத்தை அடைந்துள்ளது. வளர்ந்து வரும் ஜன பெருக்கத்தை சமாளிக்க முடியாத சீன அரசாங்கம் யுத்த முஸ்தீபுகளில் இறங்கி மக்களின் எண்ணத்தை திசை திருப்பி வருகின்றது, என்று பத்திரிகைகளும் வானொலிகளும் தீவிரமாகப் பிரச்சாரம் செய்து வருகின்றன. குறிப்பாக நமது அண்டை நாடான இந்தியா இப்பிரச்சாரத்தை மும்முரமாக செய்து வருகின்றது.

சீனாவில் விவசாயம் அமைப்பு முறை (கம்யூன்கள்)தொழில் உற்பத்திமுறை- வளர்ந்து வரும் ஜனப்பெருக்கம் இவற்றால் தான் அங்கு வறுமை-பசி-பட்டினி-சாவு- சர்வாதிகாரம் நிலவுகிறது என்றும் திட்டமிட்ட பிரச்சாரம் சீனாவில் சீனாவிற்கு எதிராக உச்சக்கட்டத்தை அடைந்துள்ள அச்சந்தர்ப்பத்தில் தான் ஜூன் மாத நடுப்பகுதியில் சீனாவிற்கு விஜயம் செய்தேன். அங்கு ஆறு வாரங்கள் வரை தங்கி தொழில் கேந்திர நகரங்களையும், விவசாயப் பண்ணைகளையும், கல்வி நிலையங்களையும், கலாச்சார மன்றங்களையும், தொழிலாளர்களினதும், கிராமப்புறங்களினதும் வாழ்க்கை-நிலைமையையும் மற்றும் பல விஷயங்களையும் நேரடியாக தெரிந்து கொண்டேன்.

அதே காலத்தில் சீனாவிற்கும் வந்திருந்த வெளியூர் தூது கோஷ்டிகள் பத்திரிக்கை நிருபர்கள், ஸ்தானிகராலய பிரமுகர்கள் ஆகியவர்களுடன் கலந்துரையாடியதன் மூலம் சீனாவை பற்றி இன்னும் பல உண்மைகளையும் அனுபவங்களையும் பெறக்கூடியதாக இருந்தது.

எதிரிகளின் சீனாவைப் பற்றிய பொய்ப்பிரச்சாரம் வேகத்தில் சிக்கி நான் கூட சீனா அவ்வளவாக முன்னேறவில்லை முன்னேறியிருக்கவே- 59, 60, 61ம் ஆண்டுகளில் அங்கு இயற்கை கோளாறுகளால் விளைச்சல்கள் விளைச்சலுக்கும் பெரும் சேதம் ஏற்பட்டு இருந்தது. தனியனாக நின்று சீனா எப்படி முன்னேறும்? என்றெல்லாம் நினைத்து சீனாவின் மகத்தான முன்னேற்றத்தை குறைத்து மதிப்பிட்டு தான் பிரயாணத்தை ஆரம்பித்தேன். ஆனால் அங்கு நான் கண்டதும் தெரிந்து கொண்டதும் முற்றிலும் மாறானது. சீனா மிக மிக முன்னேறி வருகிறது’ இந்த கருத்தை அங்கு வந்திருந்த தூது கோஷ்டிகளும் கொண்டிருந்தன. அவர்களில் சிலர் இரண்டாவது தடவையாக விஜயம் செய்தவர்களாகவும் மேற்கத்திய நாடுகளுக்கு விஜயம் செய்து அங்குள்ள நிலைமைகளை நேரில் கண்ட அறிந்தவர்களாகவும் இருந்தனர். இவர்களில் சிலருடன் நாங்கள் பேசும் வாய்ப்பும் எங்கள் அனுபவங்களை பரிமாறிக் கொள்ளும் வாய்ப்பும் கிடைத்தது. மேலும் நாம் அங்குள்ள நிலைமைகளை தெரிந்துகொள்ள எடுத்துக்கொண்ட முயற்சிகள் எப்படி யானவை என்று சொல்வதற்கு ஒரே ஒரு விஷயத்தை மட்டும் கூறுகிறேன். 

சீன மக்களிடையே வறுமை பற்றாக்குறை இருக்கின்றதா? அதனை எப்படி தெரிந்து கொள்ளலாம்? இது இங்கிருந்து போகும் பொழுதே என் முன் எழுந்த கேள்விகள். சிந்தனை செய்த நான் ஒரு முடிவிற்கு வந்து, முடிந்தவரை கிராமங்களுக்கும் தொழிலாளர் வீட்டு புறங்களுக்கும் போக வேண்டும். அங்கு அவர்களது வீடுகளில் சுற்றுப்புறங்களில் குடும்ப சண்டைகள் நடக்கிறதா? என்பதை கவனிக்க வேண்டும் என எண்ணினேன். மொழி விளங்காவிட்டாலும் பலத்த சத்தம் போட்டு கணவன் மனைவி சண்டை போட்டால் அது பற்றாக்குறைகளுக்காக தானே இருக்க முடியும் என்பது என்பது எனது கணிப்பு. இதனை என்னுடன் வந்திருந்த தோழர் அல்வேஸ் அவர்களிடமும் கூறினேன்.


சீன தேசம் சென்ற நாள் முதல் திரும்பும் நாள் வரை முடிந்தளவு கிராமப்புறத்து வீடுகளுக்கும் தொழிலாளர் வீடுகளுக்கும் போனோம். சில சமயங்களில் வேறு எங்காவது போய் கொண்டிருக்கும் சமயம் திடீரென காரை நிறுத்தி அந்த வீடுகளுக்கு போவோம் அங்கு அவர்களுடன் கதைப்போம்-விசாரிப்போம். வீட்டில் எத்தனை பேர் என்று கேட்போம். அவர்கள் உணவு வகைகளை கேட்போம். உடைகளை கவனிப்போம்-எங்கும் மிகவும் சந்தோசமான வாழ்வு வாழ்கிறார்கள். கம்யூன்கள் தான் தங்களை காப்பாற்றியது என்று பெருமை கொள்கிறார்கள். ஆண்கள் கம்யூன்கள் அவர்கள் வாழ்வில் வெற்றி தேடிக் கொடுத்திருக்கின்றது. கோவா, கத்திரி, தக்காளி போன்ற காய்கறிகள் ஒரு இறாத்தல் அரை சதத்திற்கு விற்கப்படுகின்றன. பழ வகைகள் மீன் முட்டை இறைச்சி போதிய அளவு வாங்க முடியும் அதுவும் குறைந்த விலையில் கிடைக்கின்றன. 

கம்யூன்கள், காய்கறிகள், தானியங்கள், பழவகைகளை மாத்திரம் உற்பத்தி செய்யவில்லை. வீதி அமைத்தல், நகர நிர்மாணம், நீர் பாசன வசதி செய்தல், விவசாயத்திற்கு அனுசரணையான சிறு கைத்தொழில்களையும் செய்து வருகிறார்கள். கம்யூன்களில் விளையாட்டு அரங்கங்கள், ஆஸ்பத்திரிகள், சுகாதார நிலையங்கள், பள்ளிக்கூடங்கள், கலை கலாச்சார மன்றங்கள் போன்ற வசதிகள் செய்யப்பட்டுள்ளன. நிர்வாகத்தை கவனிப்பதற்கும் கம்யூன் விவசாயிகள் தங்கள் பிரதிநிதிகளைத் தெரிவு செய்கிறார்கள். விளங்கக்கூடிய வார்த்தையில் சொல்லப்போனால் சொல்லப்போனால் சீனாவில் ஒவ்வொரு கம்யூன்னும் ஒவ்வொரு கிராம ஆட்சியாக அமைந்துள்ளது என்று கூறலாம். 1962ஆம் 63 ஆம் ஆண்டில் நாட்டில் பெருவாரியான உற்பத்திப் பெருக்கம் ஏற்பட்டதோடு கால்நடைப் பண்ணைகளும் பெருமளவில் வளர்ந்தன. இப்போது பருத்தி உற்பத்தியிலும் விவசாயத்தில் நவீன சாதனங்களை பயன்படுத்துவதிலும் சீனர்கள் கவனம் செலுத்தி வருகிறார்கள். 

1959, 60 61ம் ஆண்டுகளில் சீனாவில் ஏற்பட்ட நெருக்கடியான சூழ்நிலைகளில் சீன மக்கள் வெளிநாடுகளில் ஒரு சதத்திற்காவது கேட்க இல்லை. தமது உழைப்பின் சக்தியாலும் சீன கம்யூனிஸ்ட் கட்சியின் சரியான வழிகாட்டுதலும் வெற்றி கண்டார்கள். தொழில் பெருக்கத்தை குறிப்பிட வேண்டுமானால் 1958- 63 ஆண்டிற்கான 5 ஆண்டு திட்டத்தை மூன்று ஆண்டுகளில் நிறைவேற்றினார்கள்.

கிராமப்புற மக்களிடம் தொழிலாளர்களிடமும் நேரடியாக இவற்றை என்னால் அறிந்து கொள்ள முடிந்ததே தவிர குடும்ப சண்டையையோ அதற்கான அறிகுறியையோ எங்குமே நான் காணவில்லை. 

கடைசிநாள் தாயகம் திரும்ப பீஜிங்கில் இருந்து விமானம் மூலம் கன்ரனுக்கு (Guangzhou) பிரயாணமானோம். சிறிது தூரம் ரயிலில் பிரயாணம் செய்ய வேண்டி இருந்தது. கன்ரன் ஸ்டேஷனிலிருந்து பிரயாணம் ஆகி ஒரு ஸ்டேஷனில் இறங்கி நானும் தோழர் அல்வேஸ்ம் சீன தோழர்கள் மூவரும் கதைத்து சிரித்தபடி அடுத்த இரயிலில் ஏறுவதற்கு சிறிது நேரம் நடக்கிறோம். பிளாட்பாரத்தில் ஒரு சீனர் வியர்வை சிந்த தோழில் தடி மீது இரு பக்கமும் கடும் பாரம் சுமந்து வருகிறார். ஒரு மனுஷி அவரிடம் போய் ஏதோ கதைக்கின்றார். அவர் தனது சட்டைப்பையில் இருந்து காசு நோட்டு ஏதோ எடுத்துக் கொடுக்கிறார். அப்பாடா! அந்த மனுஷி பத்திரகாளி போல் நின்றார். காசை சுருட்டி எறிந்தார். பலத்த சத்தம் வைத்து ஏதோ பேசினார். உடனே அவர் பாரத்தை அப்படியே போட்டுவிட்டு மனுஷியை அடிக்க போனார். நான் திகைத்து விட்டேன். நடக்கக்கூடாத சம்பவம். சீனாவில் நான் தங்கிய இத்தனை நாட்களும் முயற்சித்துப் பார்த்தும் காணாமல் போன சம்பவம் நிகழ்ந்தது. என் மனம் அந்தரப்படுகிறது. சீ! இதென்ன! சீனாவில் இன்னும் பிரச்சனைகள் இருக்கின்றனவா! ம்! சீ! ஒரே சிந்தனை. என் மனம் ஆறுதல் கூற முற்படுகிறது. சீனம் 65 கோடி மக்களைக் கொண்ட நாடு. 14 ஆண்டுகளுக்குள் பிரச்சனைகளை எல்லாம் தீர்க்க முடியுமா? இன்னும் காலம் வேண்டும் என்றெல்லாம் என் மனம் ஆறுதல் கூற முற்படுகிறது. மனம் கேட்கவில்லை. மனதுள் ஒரே போராட்டம். தோழர் அஸ்விஸ் அவர்களுக்கு கூறினேன் “தோழர் பார்தீரா சண்டையை, இன்னும் நிலைமை சரி இல்லை” என்று கூறி முடிப்பதற்குள் இடைமறித்து தோழர் அல்வேஸ் “நாம் எங்கிருக்கின்றோம் பார்தீரா” என்று கேட்டார். நிமிர்ந்து பார்த்தேன் அது ஹாங் கொங்! ( Hong Kong). ஹாங் கொங் பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கத்திலிருந்து வரும் பிரதேசம். இந்தச் சம்பவம் அவர்களுடைய ஆதிக்கத்திலுள்ள எல்லையில் தான் நடந்தது. 


இது கூகிள் தமிழ் குரல் தட்டச்சு எழுத்துணரியால் தானியக்கமாக உருவாக்கப்பட்ட கோப்பு.  மெய்ப்புப் பார்த்து தமிழ் குரல் தட்டச்சு மூலம் எழுத்து திருத்தியது செல்வி பாரத பிரியா தட்சிணாமூர்த்தி. 14-07-2020



Tuesday, March 2, 1971

1963 A joint statement by the All-China Youth Federation and the Ceylonese Federation of Communist and Progressive Youth Leagues



STATEMENT OF CPR, CEYLON YOUTH: GROUPS l Peking NCNA International Service in English 1632 GMT 14 November 1963 --W (Text) Peking

A joint statement by the All-China Youth Federation and the Ceylonese Federation of Communist and Progressive Youth Leagues was made public here today. It declares that both sides have reached agreement on further consolidating and developing the relations of friendship, unity, and cooperation between the two organizations, on the present international situation, and on major questions of the present world movement. The document, ratified recently by the two federations, was signed by Chieng Li-jen, vice president of the All-China Youth Federation; D.B. Alwis, member of the Secretariat of the Central Committee of the Ceylon Federation of Communist and Progressive Youth Leagues; and K.A. Subramaniam, member of the Central Committee of the federation. The two Ceylonese youth leaders paid a friendly visit to China from 18 June to 20 July at the invitation of the All-China Youth Federation.



 The statement says that both sides unanimously agree that the present international situation is favorable to the national independence struggles of the people and youth of the Asian, African, and Latin American countries: "The national democratic movement has become a great irresistible historical current of our tie, battering the foundations of the rule of imperialism and old and new colonialism, and making great contributions to the defense of World peace and the promotion of the cause of human progress. The youth and students of the countries in Asia, Africa, and Latin America constitute a very active force in fighting imperialism and safeguarding World peace."


The statement continues: "Both sides unanimously agree that imperialism and old and new colonialism will never (abandon?) Asia, Africa, and Latin America of their own accord. The aggressive nature of imperialism Will not change. The more it approaches its doom, the more it will engage in frenzied struggles. The Kennedy administration of the United States is pursuing a policy even more adventurous and more cunning than before, and is vigorously pushing ahead with its counterrevolutionary global strategy. It is engaged in frenzied arms expansion and war preparations, carrying out activities of aggression and war everywhere, trying in a thousand and one ways to undermine and break up the socialist camp, and doing its utmost to suppress the national liberation movements in Asia, Africa and Latin America. All that U.S. imperialism has done shows ever more clearly that it is the international gendarme suppressing the Just struggle of the people of various countries, the mainstay of modern colonialism, the chief force of aggression and war, the archenemy of World peace, and the common enemy of the people and youth throughout the world."

The statement says: "It is now more than ever necessary that the people and youth of all countries should maintain sharp vigilance and cherish no illusions about imperialism, and that they should further expose imperialism and oppose prettifying imperialism and echoing its tones. It is now more than ever necessary for the people of all countries, including the youth, to strengthen their unity, form the broadest united front and Wage a tit-for-tat struggle against their common enemy." "Both sides express the firm belief," the statement says, "that in Our times, when the forces of socialism have surpassed those of imperialism and the forces of peace have surpassed those of war, it is possible to safeguard world peace and prevent a new world war and a nuclear war by relying on the unity and joint struggle of the masses cf the people of all countries . . . . "The youth of both countries resolutely support the struggles of the youth of various countries in Asia, Africa and Latin America, considering this their lofty international duty. Both sides express their desire to join their efforts in every possible way to strengthen unity among the youth of Asian and African countries." The All-China Youth Federation firmly supports the Ceylonese people and youth in their struggle against imperialism, for the elimination of the remnants of colonialism, for the safeguarding of national independence, and in defence of the vital rights of youth and social progress; it wholeheartedly supports the legitimate and just stand of the Ceylonese people and youth in safeguarding independence and sovereignty, defending their national interests, and opposing U.S. intervention in Ceylon's internal affairs by way of suspending U.S. "aid." The federation holds that the just struggle of the Ceylonese youth has made an important Contribution to the defense of peace in Asia and the world.

The Ceylon Federation of Communist and Progressive Youth Leagues warmly praises the Chinese people and youth for the great successes they have achieved in socialist construction under the leadership of the CCP and Chairman Mao Tse-tung by holding high the three Red banners of the general line for socialist construction, the big leap forward, and the people's commune. The statement says: "The Ceylon Federation of Communist and Progressive Youth Leagues reaffirms that the CPR is the initiator of the Five Principles of Peaceful Coexistence, that it has always adhered to the Five Principles of Peaceful coexistence and the Bandung spirit, pursued a policy of friendship toward its neighbors, and made great contributions to peace in Asia and the world. The Ceylon Federation of Communist and Progressive Youth Leagues strongly condemns U.S. imperialism for its obstinate occupation of China's inalienable territory of Taiwan and expresses firm support for the Chinese people in their struggle for the liberation of their own territory of Taiwan.

The Ceylon Federation of Communist and Progressive Youth Leagues firmly supports China's consistent stand for peaceful settlement of the Sino -Indian boundary question through negotiation ; warmly praises the Chinese side for the unprecedented measures taken on its initiative to cease fire , withdraw its own frontier guards , and release all the captured Indian military personnel ; holds that these measures fully demonstrate the sincerity on the part of China in seeking a peaceful settlement of the Sino - Indian boundary question ; expresses regret over the fact that India has not taken responsive measures , and hopes that both the Chinese and Indian sides soon will enter into direct negotiations for a peaceful settlement of the Sino- Indian boundary question . 

Both sides hold that they should hereafter continue to develop the existing friendly relations between the Ceylon Federation of Communist and Progressive Youth Leagues and the All - China Youth Federation through mutual support, through the exchange of delegations , exchanges of views on questions.

Reference page 260 : BBB 9 CHICOM INTERNATIONAL
AFFAIRS 15 November 1963

Report from CIA below:


They met with Comrade Chen Yi  during this trip to the People's Republic of China in 1963.  Comrade Chen Yi  was the vice premier from 1954 to 1972 and foreign minister from 1958 to 1972 and president of the China Foreign Affairs University from 1961 to 1969. https://en.wikipedia.org/wiki/Chen_Yi_(marshal)

பீக்கிங் NCNA சர்வதேச சேவை மூலம் சீனா மற்றும் சிலோன் இளைஞர் குழுக்களின் அறிக்கை ஆங்கிலத்தில் 1632 GMT 14 நவம்பர் 1963


 

அகில சீன இளைஞர் கூட்டமைப்பு மற்றும் கம்யூனிஸ்ட் மற்றும் முற்போக்கு இளைஞர் கழகங்களின் இலங்கை கூட்டமைப்பு ஆகியவற்றின் கூட்டறிக்கை இன்று இங்கு பகிரங்கப்படுத்தப்பட்டது. தற்போதைய சர்வதேச சூழ்நிலை மற்றும் தற்போதைய உலக இயக்கத்தின் முக்கிய கேள்விகள் குறித்து இரு அமைப்புகளுக்கு இடையேயான நட்பு, ஒற்றுமை மற்றும் ஒத்துழைப்பின் உறவுகளை மேலும் பலப்படுத்துவதற்கும் மேம்படுத்துவதற்கும் இரு தரப்பும் உடன்பாட்டை எட்டியுள்ளதாக அது அறிவிக்கிறது. இரண்டு கூட்டமைப்புகளால் சமீபத்தில் அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஆவணத்தில், அனைத்து சீன இளைஞர் கூட்டமைப்பின் துணைத் தலைவர் சியெங் லி-ஜென் கையெழுத்திட்டார்; டி.பி. அல்விஸ், இலங்கை கம்யூனிஸ்ட் மற்றும் முற்போக்கு இளைஞர் கழகங்களின் சம்மேளனத்தின் மத்திய குழுவின் செயலக உறுப்பினர்; மற்றும் கே.. சுப்பிரமணியம், கூட்டமைப்பின் மத்தியக் குழு உறுப்பினர். அகில சீன இளைஞர் சம்மேளனத்தின் அழைப்பின் பேரில் இரண்டு இலங்கை இளைஞர் தலைவர்களும் ஜூன் 18 முதல் ஜூலை 20 வரை சீனாவிற்கு நட்புரீதியாக விஜயம் செய்தனர்.

 

A group of people posing for a photo

Description automatically generated

Photo 71: அனைத்து சீன இளைஞர் கூட்டமைப்பின் துணைத் தலைவர் சியெங் லி-ஜென் மூலம் இரண்டு கூட்டமைப்புகளின் அறிக்கையில் கையெழுத்திடும் சந்தர்ப்பத்தில்; 1963 இல் இலங்கை கம்யூனிஸ்ட் மற்றும் முற்போக்கு இளைஞர் கழகங்களின் மத்தியக் குழு உறுப்பினர்கள் டி.பி. அல்விஸ் மற்றும் கே.ஏ. சுப்ரமணியம்.

 

 

ஆசிய, ஆப்பிரிக்க, லத்தீன் அமெரிக்க நாடுகளின் மக்கள் மற்றும் இளைஞர்களின் தேசிய சுதந்திரப் போராட்டங்களுக்கு தற்போதைய சர்வதேசச் சூழல் சாதகமாக இருப்பதை இரு தரப்பும் ஒருமனதாக ஒப்புக்கொள்கின்றன என்று அந்த அறிக்கை கூறுகிறது: "தேசிய ஜனநாயக இயக்கம் நமது தவிர்க்க முடியாத மாபெரும் வரலாற்று நீரோட்டமாக மாறியுள்ளது. டை, ஏகாதிபத்தியம் மற்றும் பழைய மற்றும் புதிய காலனித்துவத்தின் அஸ்திவாரங்களை அடித்து நொறுக்கி, உலக அமைதியைப் பாதுகாப்பதற்கும், மனித முன்னேற்றத்திற்கான காரணத்தை மேம்படுத்துவதற்கும் பெரும் பங்களிப்பைச் செய்தல், ஆசியா, ஆப்பிரிக்கா மற்றும் லத்தீன் நாடுகளின் இளைஞர்கள் மற்றும் மாணவர்கள் ஏகாதிபத்தியத்தை எதிர்த்துப் போராடுவதிலும், உலக அமைதியைப் பாதுகாப்பதிலும் அமெரிக்கா மிகவும் தீவிரமான சக்தியாக உள்ளது.

 

 

அந்த அறிக்கை தொடர்கிறது: "ஏகாதிபத்தியமும் பழைய மற்றும் புதிய காலனித்துவமும் ஒருபோதும் (கைவிடாது?) ஆசியா, ஆபிரிக்கா மற்றும் லத்தீன் அமெரிக்காவைத் தங்கள் விருப்பப்படி ஏற்காது. ஏகாதிபத்தியத்தின் ஆக்கிரமிப்புத் தன்மை மாறாது. அது அதன் அழிவை நெருங்கும். அமெரிக்காவின் கென்னடி நிர்வாகம் முன்பை விட சாகச மற்றும் தந்திரமான கொள்கையை கடைபிடித்து, அதன் எதிர்ப்புரட்சிகர உலகளாவிய மூலோபாயத்துடன் தீவிரமாக முன்னேறி வருகிறது.அது வெறித்தனமான ஆயுத விரிவாக்கம் மற்றும் போர் தயாரிப்புகளில் ஈடுபட்டுள்ளது. , எங்கும் ஆக்கிரமிப்பு மற்றும் போர் நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்வது, சோசலிச முகாமை சிதைப்பதற்கும் உடைப்பதற்கும் ஆயிரத்தோரு வழிகளில் முயற்சிப்பது மற்றும் ஆசியா, ஆப்பிரிக்கா மற்றும் லத்தீன் அமெரிக்காவில் உள்ள தேசிய விடுதலை இயக்கங்களை நசுக்குவதற்கு தன்னால் இயன்ற அனைத்தையும் செய்தது. அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியம் செய்தது பல்வேறு நாடுகளின் மக்களின் நியாயமான போராட்டத்தை நசுக்குவது, நவீன கூட்டமைப்பினரின் முக்கிய அம்சமாக விளங்கும் சர்வதேச இனம் என்பதை இன்னும் தெளிவாகக் காட்டுகிறது. தனிமைவாதம், ஆக்கிரமிப்பு மற்றும் போரின் முக்கிய சக்தி, உலக அமைதியின் பரம எதிரி மற்றும் உலகம் முழுவதும் உள்ள மக்கள் மற்றும் இளைஞர்களின் பொது எதிரி."

 

சீன கம்யூனிஸ்ட் மற்றும் முற்போக்கு இளைஞர் கழகங்களின் கூட்டமைப்பு சீன மக்கள் மற்றும் இளைஞர்கள் சோசலிசக் கட்டுமானத்தில் சீனக் கம்யூனிஸ்ட் மற்றும் தலைவர் மாவோ சேதுங் தலைமையில் சோசலிசக் கட்டுமானத்தில் அடைந்த மாபெரும் வெற்றிகளுக்காக சோசலிசக் கட்டுமானத்திற்கான மூன்று சிவப்புப் பதாகைகளை ஏந்தி மனதாரப் பாராட்டுகிறது. , பெரிய பாய்ச்சல் முன்னோக்கி, மற்றும் மக்கள் கம்யூன். அந்த அறிக்கையில் கூறப்பட்டுள்ளதாவது: இலங்கை கம்யூனிஸ்ட் மற்றும் முற்போக்கு இளைஞர் கழகங்களின் கூட்டமைப்பு, அமைதியான சகவாழ்வுக்கான ஐந்து கோட்பாடுகளை சிபிஆர் துவக்கி வைத்துள்ளது என்றும், அது அமைதியான சகவாழ்வுக்கான ஐந்து கோட்பாடுகளையும், பாண்டுங் ஆவியையும் எப்போதும் கடைப்பிடித்து வந்துள்ளது என்பதையும் மீண்டும் உறுதிப்படுத்துகிறது. அண்டை நாடுகளுடன் நட்புறவும், ஆசியாவிலும் உலகிலும் அமைதிக்கு பெரும் பங்களிப்பைச் செய்தன.சீனாவின் பிரிக்க முடியாத தைவானைப் பிடிவாதமாக ஆக்கிரமித்துள்ள அமெரிக்க ஏகாதிபத்தியத்தை இலங்கை கம்யூனிஸ்ட் மற்றும் முற்போக்கு இளைஞர் கழகங்களின் கூட்டமைப்பு வன்மையாகக் கண்டிக்கிறது. தைவானின் சொந்தப் பிரதேசத்தின் விடுதலைக்கான போராட்டம்.

 


இலங்கைக் கம்யூனிஸ்ட் மற்றும் முற்போக்கு இளைஞர் கழகங்களின் கூட்டமைப்பு, சீன-இந்திய எல்லைப் பிரச்சினைக்கு பேச்சுவார்த்தை மூலம் அமைதியான முறையில் தீர்வு காண்பதற்கான சீனாவின் நிலையான நிலைப்பாட்டை உறுதியாக ஆதரிக்கிறது. துப்பாக்கிச் சூட்டை நிறுத்துவதற்கும் , அதன் சொந்த எல்லைக் காவலர்களை திரும்பப் பெறுவதற்கும் , கைப்பற்றப்பட்ட அனைத்து இந்திய இராணுவ வீரர்களையும் விடுவிப்பதற்கும் முன்னெப்போதும் இல்லாத வகையில் சீனத் தரப்பு எடுக்கப்பட்ட நடவடிக்கைகளுக்காக அன்புடன் பாராட்டுகிறது ; இந்த நடவடிக்கைகள் சீன - இந்திய எல்லைப் பிரச்சினைக்கு அமைதியான தீர்வைக் கோருவதில் சீனாவின் நேர்மையை முழுமையாக நிரூபிக்கிறது என்று கூறுகிறார்; இந்தியா பதிலளிக்கும் நடவடிக்கைகளை எடுக்காததற்கு வருத்தம் தெரிவிக்கிறது, மேலும் சீன-இந்திய எல்லைப் பிரச்சினைக்கு அமைதியான தீர்வுக்காக சீன மற்றும் இந்திய இரு தரப்புகளும் விரைவில் நேரடி பேச்சுவார்த்தைகளில் ஈடுபடும் என்று நம்புகிறது.

இலங்கை கம்யூனிஸ்ட் மற்றும் முற்போக்கு இளைஞர் கழகங்களுக்கும் அகில சீன இளைஞர் சம்மேளனத்திற்கும் இடையில் பரஸ்பர ஆதரவு, பிரதிநிதிகள் பரிமாற்றம், கேள்விகள் பற்றிய கருத்துப் பரிமாற்றம் ஆகியவற்றின் மூலம் தற்போதுள்ள நட்புறவைத் தொடர வேண்டும் என்று இரு தரப்பினரும் கருதுகின்றனர்.

 

குறிப்பு பக்கம் 260 : BBB 9 CHICOM இன்டர்நேஷனல் அஃபேர்ஸ் தேதியிட்ட 15 நவம்பர் 1963

All - China Youth Federation 

 

Reference page 260 : BBB 9 CHICOM INTERNATIONAL AFFAIRS dated 15 November 1963



"Oru Communist Inaiyar Valvin Santhippukal" - Encounters in the Life of a Communist Spouse

"Oru Communist Inaiyar Valvin Santhippukal" -  Encounters in the Life of a Communist Spouse
Please click on the photo to download the FULL BOOK in PDF